Hoger beroep Strafrecht overig

geboren te

op 1984,

wonende te

,

thans verblijvende in P.I.

.

De verdachte heeft tegen het hiervoor genoemde vonnis beperkt, namelijk met uitzondering van de vrijspraak van feit 2, hoger beroep ingesteld.

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van het hof van 10 maart 2023 en, overeenkomstig het bepaalde bij artikel 422 van het Wetboek van Strafvordering, het onderzoek op de terechtzitting in eerste aanleg.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal, strekkende tot bevestiging van het vonnis in eerste aanleg met uitzondering van de strafoplegging.

Deze vordering is na voorlezing aan het hof overgelegd.

Het hof heeft voorts kennisgenomen van hetgeen door verdachte en haar raadsman,

mr. F.A. Dronkers, naar voren is gebracht.

De rechtbank heeft bij vonnis van 24 mei 2022, voor zover in hoger beroep aan de orde, verdachte ter zake van de onder 1 en 3 primair tenlastegelegde feiten veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 5 jaren, met aftrek van de tijd die verdachte in voorarrest heeft gezeten. Daarnaast heeft de rechtbank aan verdachte de gedragsbeïnvloedende en vrijheidsbeperkende maatregel op grond van het bepaalde in artikel 38z van het Wetboek van Strafrecht (hierna: artikel 38z Sr) opgelegd.

Het hof is van oordeel dat de rechtbank op juiste gronden heeft beslist en zal het vonnis bevestigen behalve voor zover het betreft de strafbaarheid van het bewezenverklaarde,

de strafbaarheid van verdachte en de strafoplegging. Ten aanzien van de strafbaarheid van het bewezenverklaarde en de strafoplegging komt het hof tot een andere beslissing dan de rechtbank. In zoverre zal het vonnis dan ook worden vernietigd. Het hof is van oordeel dat de rechtbank voor het overige op juiste gronden heeft geoordeeld en op juiste wijze heeft beslist.

Het onder 1 bewezenverklaarde levert op:

een afbeelding van een seksuele gedraging, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet heeft bereikt, is betrokken of schijnbaar is betrokken, verspreiden, vervaardigen, in bezit hebben, terwijl het feit wordt gepleegd door twee of meer verenigde personen en de schuldige het feit begaat tegen haar kinderen, meermalen gepleegd.

Het onder 3 primair bewezenverklaarde levert op:

medeplichtigheid aan met iemand beneden de leeftijd van twaalf jaren handelingen plegen die bestaan uit of mede bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam, meermalen gepleegd.

Verdachte is strafbaar aangezien geen omstandigheid is gebleken of aannemelijk geworden die verdachte niet strafbaar zou doen zijn.

Standpunt van de advocaat-generaal

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat het hof verdachte zal veroordelen tot een gevangenisstraf voor de duur van 36 maanden, waarvan 12 maanden voorwaardelijk,

met oplegging van de door de reclassering voorgestelde bijzondere voorwaarden en een proeftijd van vijf jaren. Indien het hof tot deze strafoplegging komt, acht de advocaat-generaal oplegging van de gedragsbeïnvloedende en vrijheidsbeperkende maatregel op grond van artikel 38z Sr niet noodzakelijk.

Standpunt van de verdediging

De raadsman heeft een onvoorwaardelijke gevangenisstraf bepleit voor de duur van het voorarrest en een forse voorwaardelijke gevangenisstraf als stok achter de deur met een proeftijd van drie jaren en met daaraan gekoppeld de volgende bijzondere voorwaarden:

een meldplicht bij de reclassering, een opname in een zorginstelling en een contactverbod met medeverdachte

. Daarnaast heeft de raadsman bepleit af te zien van de gedragsbeïnvloedende en vrijheidsbeperkende maatregel op grond van artikel 38z Sr.

De raadsman acht oplegging van deze maatregel te verstrekkend en onnodig.

Oordeel van het hof

De hierna te melden strafoplegging is in overeenstemming met de aard en de ernst van het bewezenverklaarde en de omstandigheden waaronder dit is begaan, mede gelet op de persoon van verdachte, zoals van een en ander bij het onderzoek ter terechtzitting is gebleken. Het hof heeft daarbij in het bijzonder het volgende in beschouwing genomen.

De strafbare feiten en de ernst van de feiten

De rechtbank heeft in haar vonnis ten aanzien van de strafbare feiten het volgende overwogen.

Verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan het vervaardigen, verspreiden en in bezit hebben

van kinderpornografisch materiaal van haar eigen kinderen. Op verzoek van medeverdachte

- met wie zij een (seksuele) relatie had - heeft verdachte naaktfoto’s van haar

dochter

en haar zoons en gemaakt en aan toegestuurd.

Ook werden de kinderen tijdens het videobellen tussen verdachte en

naakt in beeld gebracht waarbij verdachte de geslachtsdelen en billen van haar kinderen filmde. Daarnaast is verdachte gedurende een periode van ruim 2,5 jaar medeplichtig geweest aan het seksueel misbruik van haar dochter door medeverdachte . Ondanks dat verdachte wist dat verliefd was op , haar wilde vingeren en seks met haar wilde, heeft verdachte steeds opnieuw bij gelaten. Aan het begin van de bewezenverklaarde periode was 6 jaar oud. en waren

3 respectievelijk 4 jaar oud toen ze werden gebruikt voor het vervaardigen van kinderpornografisch materiaal. Het misbruik is enkel gestopt toen

werd aangehouden in verband met een verdenking van seksueel misbruik van andere minderjarige meisjes. Niet alleen is verdachte een essentiële schakel geweest in het misbruik van door en daarmee mede verantwoordelijk hiervoor, ook heeft zij zich zélf schuldig gemaakt aan seksueel misbruik van haar kinderen door hen te dwingen bepaalde handelingen te ondergaan dan wel te verrichten ten behoeve van het vervaardigen van kinderpornografisch materiaal.

Aanvullende overweging hof

Het hof kan zich verenigen met voorgaande overwegingen van de rechtbank en neemt deze over. Het hof overweegt ten aanzien van de ernst van de feiten als volgt.

Verdachte heeft haar eigen minderjarige kinderen gebruikt voor het vervullen van seksuele behoeften van

, terwijl zij als moeder bij uitstek degene was die haar kinderen had moeten beschermen. Verdachte heeft niet ingegrepen toen het nodig was, maar heeft juist gefaciliteerd door mee te werken en met hem mee te denken in hetgeen hij nodig had om zijn seksuele behoeften te vervullen. De rechtbank heeft met betrekking tot de ernst van de feiten onder meer overwogen:

Het is van fundamenteel belang voor de ontwikkeling van kinderen dat zij kunnen vertrouwen op hun moeder. De ervaring leert dat wanneer dat vertrouwen beschaamd wordt, zeker op de wijze waarop verdachte dat hier heeft gedaan, dit zeer traumatisch en schadelijk is voor de kinderen. Verdachte heeft haar kinderen (en

in het bijzonder) daarmee ook een normale en gezonde seksuele en emotionele ontwikkeling ontnomen en ernstig inbreuk gemaakt op hun lichamelijke en geestelijke integriteit. De ervaring leert dat seksueel misbruik, ook in het geval van vervaardigen van kinderporno, zeer ernstige psychische en emotionele gevolgen voor de slachtoffers kan hebben die nog lange tijd -soms zelfs levenslang- kunnen doorwerken. Daarnaast zijn de kinderen van verdachte naar aanleiding van de onderhavige zaak uit huis geplaatst, waarbij gescheiden is van haar broertjes en . Dat de levens van de kinderen van verdachte zijn ontwricht en dat ze daardoor schade hebben opgelopen, kan naar het oordeel van de rechtbank als vaststaand worden aangenomen.

Het hof sluit zich in zoverre aan bij de rechtbank, neemt deze overwegingen over en voegt daaraan toe dat ook uit het verhandelde ter terechtzitting in hoger beroep is gebleken hoe groot de invloed van het seksuele misbruik op het leven van ieder van de slachtoffers is.

Uit de slachtofferverklaring die namens de kinderen door mr.

is voorgelezen, is naar voren gekomen dat de kinderen ernstige gevolgen ondervinden van het seksuele misbruik en dat een ieder op zijn/haar eigen manier hiermee worstelt. heeft treffend onder woorden weten te brengen dat de rugzakjes van de kinderen al op jonge leeftijd overvol zijn geraakt en dat er voor de kinderen nog een lange weg te gaan is. Het hof constateert dat dit mede terug te voeren is op het handelen van verdachte. Voorts heeft naar voren gebracht dat de loyaliteit van de kinderen naar hun moeder onveranderd aanwezig is. Het hof constateert – ook met het oog op de aanvullende processen-verbaal die aan het procesdossier zijn gevoegd die zien op bevindingen van de pleegouders van en - dat de kinderen in de toekomst nog het nodige te verwerken zullen hebben. Het lijkt een kwestie van tijd te zijn tot zich een moment zal gaan voordoen dat de kinderen vragen gaan stellen aan verdachte en verdachte zullen gaan confronteren met hetgeen zij haar kinderen heeft aangedaan. Verdachte heeft ter terechtzitting in hoger beroep verklaard de ze haar kinderen tegen die tijd eerlijk wil vertellen wat er is gebeurd, waarbij zij ook verantwoordelijkheid wil gaan nemen voor haar eigen aandeel.

De rol van verdachte en de persoon van verdachte

In het dossier bevindt zich een grote hoeveelheid Whatsappberichten die tussen verdachte en medeverdachte

zijn gewisseld. Uit dit berichtenverkeer kan worden afgeleid dat verdachte een (seksuele) relatie met onderhield. Voorts kan uit het berichtenverkeer worden afgeleid dat verdachte in staat is geweest weerstand te bieden aan als hij verzoeken en wensen bij haar neerlegde die naar haar maatstaven te ver gingen. De rechtbank heeft hierover onder meer het volgende overwogen.

accepteerde het als verdachte niet wilde voldoen aan zijn wensen. Zo zegt verdachte meerdere malen tegen dat ze niet kan dwingen om bij hem te komen logeren en dat ze niet kan dwingen op de foto te gaan. En wanneer opnieuw begint over seks met , zegt verdachte duidelijk tegen ‘‘Nee ik laat haar echt niet mee doen no way’’. reageert: ‘‘Oke is goed. (…) Snap ik.’’ Verdachte stelt herhaaldelijk duidelijke grenzen richting in wat ze wel en niet acceptabel vindt met betrekking tot . Geen enkele keer als verdachte ‘nee’ zegt, is te lezen dat boos wordt of zijn zin probeert door te drijven.

Het hof sluit zich in zoverre aan bij de overwegingen van de rechtbank en neemt deze overwegingen over. Het hof leidt uit de gesprekken tussen verdachte en

af dat verdachte in zekere mate wel keuzevrijheid had en zelfstandig beslissingen kon nemen.

Verdachte wist ook dat wat zij deed fout en strafbaar was waarbij ze de angst heeft gehad om gepakt te worden. De rechtbank heeft hierover onder meer het volgende overwogen.

Zo schrijft verdachte dat ze moeten oppassen omdat de kinderen ouder worden en steeds meer gaan praten en als het uitkomt, dan zou verdachte op straat staan en niks meer hebben. Ook schrijft ze ‘‘Nee ik laat haar echt niet mee doen no way. En dan de ruzie riskeren. Of het lekt uit dan hang(en) we. Minderjarige. Is het me niet waard. En geen zin ruzie met iedereen en risico lopen jou niet te zien.’’

Het hof sluit zich in zoverre aan bij de overwegingen van de rechtbank en neemt deze overwegingen over.

De rechtbank heeft in haar vonnis ten aanzien van de persoon van verdachte het volgende overwogen.

Over verdachte is op 25 november 2021 een Pro Justitia rapport uitgebracht door

GZ- psycholoog

.

De psycholoog concludeert dat verdachte lijdt aan een verstandelijke ontwikkelingsstoornis,

matig van ernst, en aan een afhankelijke persoonlijkheidsstoornis. Samenhangend met

deze stoornissen beschikt ze over onvoldoende probleemoplossende vaardigheden.

Deze problematiek was ook aanwezig ten tijde van de ten laste gelegde feiten.

Door haar afhankelijke persoonlijkheidsstoornis is verdachte bang om verlaten te worden.

Zowel de gebrekkige probleemoplossende vaardigheden als de angst voor verlating hebben

haar belemmerd in het maken van andere keuzes aangaande de tenlastegelegde feiten.

Verdachte was zelfstandig niet in staat om anders om te gaan met het contact met

medeverdachte. Door haar afhankelijke persoonlijkheidsstoornis durfde ze ook niet om hulp

te vragen, uit angst voor afwijzing en mogelijke verlating. Verder was verdachte, door haar

verstandelijke ontwikkelingsstoornis, onvoldoende in staat de gevolgen van haar gedrag en

het gedrag van medeverdachte, voor haar kinderen te overzien. Daar de stoornissen van

verdachte haar hebben belemmerd in het maken van andere keuzes, adviseert de rapporteur haar de tenlastegelegde feiten in verminderde mate toe te rekenen.

De rechtbank kan zich met deze laatste conclusie verenigen, maakt die tot de hare en

concludeert dat de bewezen verklaarde feiten aan verdachte in verminderde mate kunnen

worden toegerekend. De rechtbank zal hier rekening mee houden bij de strafoplegging.

Aanvullende overweging hof

Het hof kan zich verenigen met voorgaande conclusies van de psycholoog en concludeert evenals de rechtbank dat de bewezen verklaarde feiten in verminderde mate aan verdachte kunnen worden toegerekend. Het hof zal hier rekening mee houden bij de strafoplegging. Het hof voegt daar het volgende aan toe. Enerzijds is het zo dat verdachte niet een onwetend en willoos werktuig in de handen van

is geweest om hem te voorzien in zijn seksuele wensen en behoeften. Zo was het besef dat verdachte fout handelde al gedurende de pleegperiode bij haar doorgedrongen, maar was verdachte desondanks meewerkend en meedenkend richting als hij iets van haar verlangde met betrekking tot haar kinderen. Anderzijds is het zo dat, kijkend naar het Pro Justitia rapport, verdachte door de bij haar geconstateerde stoornissen niet goed in staat is geweest anders te handelen dan zij heeft gedaan met betrekking tot de bewezenverklaarde feiten. onderhield contact met verdachte met het uiteindelijke doel van de kinderen van verdachte seksueel te misbruiken. Het hof acht wel degelijk aannemelijk dat daarbij gebruik heeft gemaakt van de kwetsbaarheid van verdachte. Zo heeft steeds meer vertrouwen bij verdachte gewekt, raakte verdachte steeds meer in de ban van en is zij langzaam meegezogen in en in zekere zin ook slachtoffer geworden van het contact met . Verdachte was door haar stoornissen verminderd in staat om weerstand te bieden tegen en deed daardoor vaak wat van haar gevraagd werd. Het was voor haar niet goed mogelijk om op een andere manier te handelen. Zelf ingrijpen of iemand in haar vertrouwde omgeving op de hoogte stellen van het perverse gedrag van lukte verdachte bijvoorbeeld niet. Het hof is van oordeel dat de doorwerking van de stoornissen van verdachte op haar gedrag en de keuzes die zij heeft gemaakt ten tijde van de bewezenverklaarde feiten onvoldoende tot uitdrukking is gekomen in de door de rechtbank opgelegde straf.

De straf

Het hof is van oordeel dat een gevangenisstraf conform het voorarrest met daarnaast een forse voorwaardelijke gevangenisstraf, zoals bepleit door de raadsman, geen recht doet aan de aard en de ernst van de feiten.

In het licht van hetgeen het hof heeft overwogen over de aard en ernst van de door verdachte gepleegde feiten, de rol van verdachte en haar verminderde toerekeningsvatbaarheid, is het hof van oordeel dat een gevangenisstraf voor de duur van 36 maanden, waarvan 12 maanden voorwaardelijk, passend en geboden is. De tijd die verdachte in voorarrest heeft doorgebracht dient hierop in minder te worden gebracht.

Het hof zal bij het voorwaardelijke strafdeel de hierna te melden bijzondere voorwaarden bevelen, omdat het hof het van belang acht dat verdachte behandeling ondergaat met het oog op haar kwetsbaarheid. Het hof ziet geen aanleiding om het vermijden van kinderporno als bijzondere voorwaarde op te leggen, nu deze voorwaarde gelet op de persoon van verdachte geen meerwaarde heeft. Een proeftijd van vijf jaren acht het hof in het kader van het voorwaardelijke strafdeel noodzakelijk. In het Pro Justitia rapport wordt benoemd dat het recidiverisico gelegen is in de mensen met wie verdachte omgaat en dat, zo lang daar toezicht op blijft, het recidiverisico laag lijkt te zijn. Naar het oordeel van hof is het daarom wenselijk dat verdachte langdurig contact met de reclassering onderhoudt.

Tenuitvoerlegging van de op te leggen gevangenisstraf zal volledig plaatsvinden binnen de penitentiaire inrichting, tot het moment dat de verdachte in aanmerking komt voor deelname aan een penitentiair programma, als bedoeld in artikel 4 Penitentiaire beginselenwet, dan wel de regeling van voorwaardelijke invrijheidstelling, als bedoeld in artikel 6:2:10 van het Wetboek van Strafvordering, aan de orde is.

De gedragsbeïnvloedende en vrijheidsbeperkende maatregel

Ten aanzien van de gedragsbeïnvloedende en vrijheidsbeperkende maatregel overweegt het hof dat, gelet op het recidiverisico en de bescherming van de kinderen van verdachte, er een groot belang is dat verdachte langdurig wordt begeleid en dat er langdurig toezicht op haar is. Het hof acht dit voldoende ondervangen met de oplegging van de hierna te melden bijzondere voorwaarden. Het hof ziet geen aanleiding om daarnaast de gedragsbeïnvloedende en vrijheidsbeperkende maatregel als bedoeld in artikel 38z van het Wetboek van Strafrecht op te leggen.

Het hof heeft gelet op de artikelen 14a, 14b, 14c, 48, 57, 240b, 244 en 248 van het Wetboek van Strafrecht.

Deze voorschriften zijn toegepast, zoals zij golden ten tijde van het bewezenverklaarde.

BESLISSING

Het hof:

Vernietigt het vonnis waarvan beroep ten aanzien van de strafbaarheid van het bewezenverklaarde, de strafbaarheid van verdachte en de strafoplegging en doet in zoverre opnieuw recht.

Verklaart het onder 1 en 3 primair bewezenverklaarde strafbaar, kwalificeert dit als hiervoor vermeld en verklaart de verdachte strafbaar.

Veroordeelt de verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 36 (zesendertig) maanden.

Bepaalt dat een gedeelte van de gevangenisstraf, groot 12 (twaalf) maanden, niet ten uitvoer zal worden gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten omdat de verdachte zich voor het einde van een proeftijd van 5 (vijf) jaren aan een strafbaar feit heeft schuldig gemaakt of de verdachte gedurende de proeftijd van 5 (vijf) jaren ten behoeve van het vaststellen van zijn/haar identiteit geen medewerking heeft verleend aan het nemen van een of meer vingerafdrukken of geen identiteitsbewijs als bedoeld in artikel 1 van de Wet op de identificatieplicht ter inzage heeft aangeboden of geen medewerking heeft verleend aan het reclasseringstoezicht, bedoeld in artikel 14c van het Wetboek van Strafrecht, de medewerking aan huisbezoeken en het zich melden bij de reclasseringsinstelling zo vaak en zolang als de reclasseringsinstelling dit noodzakelijk acht daaronder begrepen, dan wel de hierna te noemen bijzondere voorwaarde(n) niet heeft nageleefd.

Stelt als bijzondere voorwaarden dat:

Geeft opdracht aan de reclassering tot het houden van toezicht op de naleving van voormelde bijzondere voorwaarde(n) en de veroordeelde ten behoeve daarvan te begeleiden.

Beveelt dat de tijd die door de verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in enige in artikel 27, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht bedoelde vorm van voorarrest is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde gevangenisstraf in mindering zal worden gebracht, voor zover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.

Bevestigt het vonnis waarvan beroep voor het overige.

Aldus gewezen door

mr. O. Anjewierden, voorzitter,

mr. M.C. van Linde en mr. E. Pennink, raadsheren,

in tegenwoordigheid van mr. J.J. Zieleman, griffier,

en op 24 maart 2023 ter openbare terechtzitting uitgesproken.