Gerecht in eerste aanleg van Curaçao, eerste aanleg - meervoudig belastingrecht

Het betreft inkomsten A BANK die opgenomen zijn in de aangifte en die afkomstig zijn van het door belanghebbende bij de aangifte gevoegde “overzicht Inkomsten” (zie 2.4). Belanghebbende heeft gesteld dat deze inkomsten begrepen zijn in het jaaroverzicht van de A BANK, dat zij in de bezwaarfase als basis voor de herziene opstelling heeft gebruikt. Bijtelling van de genoemde bedragen zou ertoe leiden dat deze dubbel belast zouden worden. De Inspecteur stelt zich op het standpunt dat de betreffende bedragen niet voorkomen op het in het in de bezwaarfase verstrekte jaaroverzicht zodat bijtelling moet plaatsvinden. Het Gerecht verwerpt het standpunt van de Inspecteur. Het overzicht dat belanghebbende bij de aangifte heeft verstrekt en waarin de genoemde bedragen zijn vermeld, bevat voor het grootste deel dezelfde aandelen en obligaties, als het jaaroverzicht. Ook wordt op beide overzichten hetzelfde rekeningnummer genoemd (48.81.58.524) en worden in de aangifte de inkomsten gerangschikt onder een rekeningnummer dat ook in het jaaroverzicht voorkomt (46.41.59.091). Dat de in het “overzicht inkomsten” voorkomende bedragen afwijken van (lager zijn dan) de inkomsten uit het jaaroverzicht is begrijpelijk nu ze slechts betrekking hebben op een deel van het jaar. Verder geven ook de door de Nederlandse belastingdienst verstrekte gegevens geen aanleiding om aan te nemen dat naast de in het jaaroverzicht vermelde inkomsten ook nog andere inkomsten van A BANK genoten zijn. De renseignering bevat dezelfde (vier) rekeningnummers als het jaaroverzicht en andere rekeningnummers van A BANK worden er niet in genoemd. Naar het oordeel van het Gerecht is er ook overigens geen enkele aanwijzing dat belanghebbende nog andere inkomsten bij A BANK zou hebben genoten dan die welke genoemd zijn in het jaaroverzicht. De Inspecteur heeft daartegenin gebracht dat in het bij de aangifte gevoegde “overzicht inkomsten” linksonder een ander portefeuillenummer is genoemd. Naar het oordeel van het Gerecht blijkt nergens uit dat het daar vermelde nummer een portefeuillenummer is. Het Gerecht concludeert dat de in het “overzicht inkomsten” vermelde inkomsten onderdeel vormen van de in het jaaroverzicht opgenomen inkomsten zodat ze niet afzonderlijk bij het inkomen geteld mogen worden. Het gelijk is aan belanghebbende.

In het jaaroverzicht van A BANK is onder het hoofd “opgave van de ontvangsten van uw beleggingen in verband met de Europese Spaarrichtlijn” opgenomen een bedrag van € 20.396,73 aan “obligatierente inclusief meeverkochte rente”. De meeverkochte rente, die belanghebbende in het inkomen heeft begrepen, bedraagt volgens diezelfde jaaropgaaf € 4.605,48. De Inspecteur heeft betoogd dat het verschil (€ 15.791) in het inkomen dient te worden begrepen. Tevens heeft de Inspecteur gesteld dat belanghebbende het bedrag van € 23.861,25, dat genoemd staat onder “samenvatting van uw beleggingen ten behoeve van de aangifte” ten onrechte niet in het inkomen begrepen heeft. Het Gerecht verwerpt het standpunt van de Inspecteur. Volgens het financieel jaaroverzicht heeft belanghebbende in 2006 een bedrag van € 79.509,91 aan dividend en coupons (obligatierente) ontvangen. Naar het oordeel van het Gerecht heeft belanghebbende dat bedrag, gelet op het kasstelsel, in 2006 aan inkomsten uit beleggingen van A BANK genoten (afgezien van de meeverkochte rente). De Inspecteur heeft gesteld dat hierin geen obligatierente is begrepen, maar deze stelling faalt, nu de ontvangen coupons obligatierente vormen. De bedragen die zijn opgenomen “in verband met de Europese Spaarrente Richtlijn” vormen onderdeel van de portefeuille maar behoren niet afzonderlijk tot het belastbaar inkomen. Het betreft een andere opgave met een andere achtergrond met betrekking tot dezelfde aandelen en obligaties. Datzelfde geldt voor de bedragen die zijn opgenomen onder het hoofd “samenvatting van uw beleggingen ten behoeve van uw aangifte”. Het gelijk is aan belanghebbende.

Belanghebbende heeft in de bezwaarfase, in aanvulling op de aangifte, een bedrag van € 2.906 aan kosten ter zake van de effectenportefeuille A BANK in aftrek gebracht. De Inspecteur heeft dit bedrag in haar opstelling niet als aftrekbare kosten opgenomen, maar ze heeft de kosten verder niet bestreden zodat het Gerecht belanghebbende op dit punt zal volgen.

4.4.1.1 Belanghebbende bezit een effectenportefeuille bij A BANK. De waarde van die portefeuille bedraagt per 1 januari 2008 € 2.033.875,89 en per 31-12-2008 € 1.624.832,04. Ook de jaren daarna bezit belanghebbende deze effectenportefeuille. Het beheer van die portefeuille is in handen van C. Belanghebbende heeft de bedragen die C daarvoor in rekening heeft gebracht als aftrekbare kosten in mindering gebracht op de inkomsten. De Inspecteur heeft de betreffende kosten niet in aftrek toegelaten. Het Gerecht oordeelt hierover als volgt.

4.4.1.2 Ingevolge artikel 9, lid 1 van de Landsverordening inkomstenbelasting 1943 vormen kosten van beheer op de opbrengsten rustende lasten die in aftrek op de inkomsten gebracht kunnen worden. Het moet dan gaan om kosten die rechtstreeks aan het beheren van vermogen zijn verbonden, zoals de provisie van een aangestelde beheerder. Kosten, in rekening gebracht voor aan- of verkooptransacties van

effecten zijn niet aftrekbaar, evenmin als kosten voor advies in verband met die transacties. Indien in verband met aan – en verkooptransacties het effectenbezit regelmatig wordt doorgelicht dan zijn de daarmee verband houdende kosten niet aftrekbaar (zie Hoge Raad, 12 april 1978, BNB 1978/150).

De heer C heeft verklaard dat circa 50% van de kosten betrekking heeft op beheer en administratie van de portefeuille en dat de overige kosten zien op analyse, consolidatie en rapportering (zie e-mail van 11 april 2014, gericht aan de heer Lubbers en als bijlage gevoegd bij de beroepschriften). De Inspecteur heeft dit niet bestreden. Naar het oordeel van het Gerecht vormen alleen de kosten van beheer en administratie aftrekbare beheerskosten. De kosten van analyse, consolidatie en rapportering houden verband met het doorlichten van de effectenportefeuille met het oog op (adviezen over) eventuele aan- en verkopen van effecten. Deze kosten zijn niet aftrekbaar.

4.4.1.3 De Inspecteur heeft aangevoerd dat ook de beheer- en administratiekosten niet aftrekbaar zijn omdat ze betrekking hebben op het controleren van ontvangen dividenden en rente en dus plaatsvinden ná de verwerving van de inkomsten. Van kosten tot verwerving van die inkomsten kan dan volgens de Inspecteur geen sprake zijn. Het Gerecht verwerpt deze stelling. Kosten van beheer en administratie zijn immers aftrekbaar, ongeacht of die werkzaamheden vóór of ná de ontvangst van de opbrengsten plaatsvinden.

4.4.1.4 Gelet op het voorgaande is een bedrag van 50% van € 13.374 ofwel € 6.687 aftrekbaar.

4.4.2.1 De Inspecteur heeft gesteld dat in 2008 een bedrag van Naf. 2.887 aan kosten is opgevoerd ter zake van overheidsobligaties. Belanghebbende heeft aangevoerd dat dat bedrag mogelijk niet juist is, maar heeft dat verder niet kunnen onderbouwen. Het Gerecht gaat dan ook uit van de juistheid van de stelling van de Inspecteur.

4.4.2.2 In artikel 8, letter m LIB 1943 is bepaald dat rente uit door de Nederlandse Antillen uitgegeven obligatieleningen niet als inkomen wordt beschouwd.

De Inspecteur is van mening dat, nu de opbrengsten niet tot de belaste inkomsten behoren, ook de opgevoerde kosten niet in aftrek kunnen komen. Belanghebbende heeft zich daartegen verzet. Zij is van mening dat de kosten aftrekbaar zijn omdat er per saldo positieve opbrengsten uit (andere) obligaties zijn genoten. De kosten dienen volgens belanghebbende dus niet alleen toegerekend te worden aan overheidsobligaties.

4.4.2.3 Het Gerecht acht het standpunt van de Inspecteur juist en verwijst daarbij naar de wetssystematiek. Ingevolge artikel 3, lid 4 LIB 1943 wordt, voor zover hier van belang, onder inkomen verstaan het gezamenlijke bedrag van hetgeen de belastingplichtige zuiver geniet als opbrengst van roerend kapitaal. Uit deze bepaling, met name vanwege het woord “zuiver”, blijkt dat het begrip “Inkomen” een netto begrip is. Het inkomen is het saldo van opbrengsten en daarop drukkende kosten. Artikel 8 LIB 1943 spreekt eveneens over (vrijgesteld) inkomen. Er is geen reden om dit begrip in deze bepaling anders uit te leggen dan in artikel 3, lid 4 LIB 1943. Dat betekent dat het vrijgestelde rente-inkomen als bedoeld in artikel 8, letter m LIB 1943 bestaat uit het saldo van rente-opbrengsten en daarop rustende kosten. Het gevolg hiervan is dat de kosten niet aftrekbaar zijn.

Belanghebbende heeft een bedrag van € 84,37 aan betaalde rente (aan A BANK) als aftrekbare kosten in mindering gebracht. De Inspecteur heeft de aftrek bestreden. In het Financieel jaaroverzicht 2008 van A BANK is dit bedrag verantwoord als betaalde rente ter zake van particuliere rekening courantrekeningen. Tegenover de betwisting van de Inspecteur heeft belanghebbende niet aannemelijk gemaakt dat deze kosten aftrekbare kosten vormen. In navolging van de Inspecteur merkt het Gerecht deze bedragen aan als persoonlijke lasten die op basis van artikel 16, lid 1, letter c tot een bedrag van Naf. 2.500 aftrekbaar zijn. Nu in de aangifte reeds een bedrag van Naf. 2.500 aan persoonlijke lasten-rente in aftrek is gebracht, komt het bedrag van 84,37 niet voor aftrek in aanmerking.

4.5.1.1 Tot de stukken van het geding behoort het jaaroverzicht van het door belanghebbende bij A BANK aangehouden effectendepot met nummer 48.81.58.524. In het jaaroverzicht is ter zake van de beleggingen een bedrag aan ontvangen dividend/coupons vermeld van € 47.531,69. Naar het oordeel van het Gerecht heeft belanghebbende dat bedrag, gelet op het kasstelsel, in 2009 aan inkomsten uit beleggingen van A BANK genoten (afgezien van de meeverkochte rente). Belanghebbende heeft in haar aangifte ter zake van de effectenportefeuille bij A BANK een bedrag van € 27.009 aan dividend opgenomen en een bedrag van € 20.130 (€ 14.036 +/+ € 6.094) aan obligatierente. Dat is € 392 minder dan het bedrag dat in 2009 aan inkomsten A BANK is genoten. Het bedrag van € 392 dient bij het door belanghebbende becijferde inkomen geteld te worden.

4.5.1.2 De Inspecteur heeft gesteld dat niet € 392, maar een bedrag van € 20.522,67 bij het inkomen moet worden geteld. Dit bedrag is in het jaaroverzicht genoemd onder “samenvatting van uw beleggingen ten behoeve van uw aangifte”. Het Gerecht verwerpt dit standpunt. Het aldaar genoemde bedrag vormt onderdeel van de portefeuille maar behoort niet afzonderlijk tot het belastbaar inkomen. Het betreft een andere opgave met betrekking tot dezelfde aandelen en obligaties. Bijtelling van dat bedrag zou tot gevolg hebben dat inkomsten dubbel belast zouden worden. Een hogere correctie dan € 392 is niet op zijn plaats.

Volgens het Financieel jaaroverzicht van A BANK heeft belanghebbende in 2009 een bedrag van € 999,48 aan meeverkochte rente genoten. Dit bedrag behoort op grond van artikel 11, lid 1 LIB tot het inkomen. Belanghebbende heeft het bedrag ten onrechte niet in haar inkomen opgenomen, maar een bedrag van € 999 als aftrekbare kosten in mindering gebracht. Die kosten zijn niet aannemelijk gemaakt. Het gelijk op dit punt is aan de Inspecteur. De bedragen € 994 en € 999 dienen bij het door belanghebbende becijferde inkomen geteld te worden.

Zie 4.4.2. Het gelijk is aan de Inspecteur, zodat de kosten niet in aftrek komen op het inkomen.

Zo al geen sprake is van aftrekbare kostenrente is het bedrag aftrekbaar als persoonlijke lasten-rente. Het gelijk is aan belanghebbende.

De Inspecteur heeft kennelijk het opgevoerde bedrag van € 180 in aftrek toe willen laten, maar heeft per abuis slechts Naf. 180 in aftrek toegestaan. Belanghebbende heeft het bedrag terecht in aftrek gebracht.

Zie 4.4.1. Gelet hierop is een bedrag van 50% van € 13.408 ofwel € 6.704 aftrekbaar.

Belanghebbende heeft in haar aangifte een bedrag van Naf. 12.025 aan ziektekosten opgevoerd en daarbij een specificatie van de kosten gevoegd. Na aftrek van de drempel heeft zij de aftrek berekend op Naf. 5.227. De Inspecteur heeft deze aftrek in haar opstelling van 18 april 2016 niet geaccepteerd, maar daarbij geen onderbouwing gegeven van de weigering van de aftrek. Het inkomen wordt door het Gerecht Naf. 21.967 hoger vastgesteld dan door belanghebbende. Dat betekent dat de drempel 0,05 maal Naf. 21.967 ofwel Naf. 1.098 hoger wordt. De buitengewone lastenaftrek wordt hierdoor met hetzelfde bedrag verminderd.

Zie 4.4.1. Gelet hierop is een bedrag van 50% van € 14.685 ofwel € 7.343 aftrekbaar.

4.6.2.1 Belanghebbende heeft in 2010 een bedrag van € 6.509 aan dividend genoten van FN. Tegenover die opbrengsten staat een bedrag aan kosten van € 21.771. De Inspecteur heeft niet betwist dat dit bedrag aftrekbare kosten vormt, maar zij heeft betoogd dat artikel 9, lid 8 LIB 1943 ertoe leidt dat slechts een bedrag ter hoogte van de opbrengst, dus € 6.509, als aftrekbare kosten in 2010 in aanmerking kan worden genomen. Belanghebbende heeft het standpunt ingenomen dat de kosten wel aftrekbaar zijn nu ze afgezet moeten worden tegen alle inkomsten uit roerende zaken. Het Gerecht overweegt hierover als volgt.

4.6.2.2 Ingevolge artikel 9, lid 8 LIB 1943 worden verwervingskosten in aanmerking genomen tot en voor zover in een jaar tegenover die kosten positieve opbrengsten staan. In de Memorie van Toelichting is over die bepaling vermeld:

“Nadrukkelijk zij vermeld dat kosten tot verwerving, inning en behoud der opbrengst slechts in mindering kunnen worden gebracht op hetgeen wordt genoten uit dezelfde soort opbrengsten – kosten tot verwerven van opbrengst van roerend kapitaal bijvoorbeeld kunnen slechts in mindering worden gebracht op opbrengsten van roerend kapitaal.” (MvT, Landsverordening van de 31ste december 1985 tot wijziging van de LIB 1943 (P.B.1985, no 172), blz. 2). Het Gerecht leidt hieruit af dat de aftrekbare kosten van roerend kapitaal in een bepaald jaar slechts dan niet in aanmerking kunnen worden genomen indien zij meer bedragen dan de (totale) opbrengsten van roerend kapitaal in datzelfde jaar. De bepaling dient dus niet per bron te worden toegepast maar per inkomenscategorie, zoals omschreven in artikel 3, lid 4 LIB 1943. Het Gerecht merkt op dat deze uitleg niet in strijd is met de letter van de wet. Nu de inkomsten uit roerend kapitaal hoger zijn dan de in aftrek gebrachte kosten, mist de aftrekbeperking van artikel 9, lid 8 LIB 1943 toepassing. Het gelijk op dit punt is aldus aan belanghebbende.

Belanghebbende heeft als persoonlijke lasten opgevoerd een bedrag van Naf. 2.909 aan onderhoudskosten van de als hoofdverblijf dienende eigen woning. De Inspecteur heeft zonder nadere toelichting de betreffende kosten niet in aftrek toegelaten. Ingevolge artikel 16, lid 1, letter h, sub 2 LIB 1943 zijn onderhoudskosten van de eigen woning die de belanghebbende als hoofdverblijf ter beschikking staat tot een bedrag van 2% van de waarde van de woning met een maximum van Naf 3.000 aftrekbaar. Belanghebbende heeft in haar aangifte een specificatie bijgevoegd van de gemaakte onderhoudskosten. Het Gerecht heeft geen reden om aan de juistheid hiervan te twijfelen. De Inspecteur heeft niet gesteld dat de kosten meer bedragen dan 2% van de waarde van de woning. Gelet hierop heeft belanghebbende de kosten terecht als persoonlijke lasten in aftrek gebracht. Het gelijk op dit punt is aan belanghebbende.

Belanghebbende heeft in haar aangifte een bedrag van Naf. 16.513 aan kosten van ziekte en overlijden opgenomen. In artikel 16a, lid 4 LIB 1943 is bepaald dat kosten van ziekte en overlijden etc. slechts (als buitengewone lasten) aftrekbaar zijn voor zover zij meer bedragen dan 5% van het inkomen, doch tenminste Naf. 1.500. Rekening houdend met dit drempelbedrag heeft belanghebbende in haar aangifte een bedrag van Naf. 14.805 aan buitengewone lasten opgevoerd. De Inspecteur heeft een lagere aftrek in aanmerking genomen uitsluitend vanwege de aanpassing van de drempel als gevolg van een hoger berekend inkomen. In de aangifte heeft belanghebbende het inkomen berekend op Naf. 34.158. Daarbij zijn telfouten gemaakt van Naf. 4.263 (zie voetnoot 2) en Naf. 29.053 (zie voetnoot 3), beide in het voordeel van belanghebbende. Gelet hierop en op de lagere aftrekbare kosten van C Consultancy stelt het Gerecht het inkomen vast op Naf. 34.158 +/+ Naf. 4.263 +/+ Naf. 29.053 +/+ Naf. 17.349 = Naf. 84.823 en de drempel op 0,05 maal Naf. 84.823 = Naf. 4.241. De buitengewone lastenaftrek bedraagt dan Naf. 16.513 -/- Naf. 4.241 = Naf. 12.272. Dat is Naf. 2.533 minder aftrek dan de aftrek die belanghebbende heeft geclaimd.