Eerste aanleg - meervoudig Socialezekerheidsrecht

Op grond van artikel 25 van de WW is de werknemer verplicht aan het Uwv op zijn verzoek of onverwijld uit eigen beweging alle feiten en omstandigheden mede te delen, waarvan hem redelijkerwijs duidelijk moet zijn dat zij van invloed kunnen zijn op het recht op uitkering, het geldend maken van het recht op uitkering, de hoogte of de duur van de uitkering, of op het bedrag van de uitkering dat aan de werknemer wordt betaald

Op grond van artikel 36, eerste lid, van de WW wordt de uitkering die als gevolg van een besluit als bedoeld in artikel 22a of 27 onverschuldigd is betaald, alsmede hetgeen anderszins onverschuldigd is betaald, door het Uwv van de betrokken werknemer teruggevorderd. Het zesde lid van dit artikel bepaalt dat het Uwv, indien daarvoor dringende redenen aanwezig zijn, kan besluiten geheel of gedeeltelijk van terugvordering af te zien.

Eiser heeft verder een verklaring van de heer

overgelegd. Deze heeft verklaard dat hij via het bedrijf URFA Coffee werkzaamheden heeft verricht voor Caffé di Mauricio, het label van de heren en eiser en dat de werkzaamheden bestonden uit het plaatsen van koffieautomaten en het verhelpen van storingen. De plaatsingsopdrachten kreeg hij van eiser en de storingen werden telefonisch doorgegeven door mevrouw . Eiser onderhield enkel de contacten met de klanten en was verantwoordelijk voor de commerciële kant.

Ter zitting heeft eiser verklaard dat de door de heer

aangeleverde klantenbestanden hem niet bekend zijn en dat hij ongeveer 60 klanten had. Deze bezocht hij niet maandelijks, zoals de heer heeft verklaard, maar jaarlijks. Volgens eiser staan in de klantenbestanden dubbele klanten en bedrijven die niet zijn klant zijn. Eiser heeft verder verklaard dat veel afspraken telefonisch en niet fysiek waren en dat zijn klanten op enkele uitzonderingen na een half uur bij hem vandaan zitten. Volgens eiser staan er ook storingsafspraken in zijn agenda en werden de storingen niet door hemzelf verholpen, maar was dit de verantwoordelijkheid van de heer . Over de twee voorbeelden die de heer tegenover de inspecteur handhaving heeft aangehaald, heeft eiser verklaard dat het in het ene geval om een plaatsing ging en in het andere geval om een klant die niet op zijn klantenlijst staat. De rechtbank begrijpt dat eiser bedoelt te stellen dat niet hij, maar het bedrijf van de heer die plaatsing heeft gedaan. Volgens eiser heeft verweerder er ook geen rekening mee gehouden dat er ook privéafspraken in zijn agenda staan. Bovendien staan er dubbele afspraken in zijn agenda. Dit heeft eiser aan de hand van voorbeelden toegelicht. Eiser heeft gesteld dat hij alles had kunnen verklaren als verweerder hem om een reactie had gevraagd. Dit heeft verweerder naar het oordeel van de rechtbank ten onrechte niet gedaan.

Over de administratie, waaronder het factureren aan klanten, heeft eiser ter zitting verklaard dat die volledig door MF Services B.V. werd gedaan en dat hijzelf enkel eenmaal per kwartaal vanuit zijn eigen bedrijf een commissiefactuur gericht aan MF Services B.V. opmaakte. De rechtbank is van oordeel dat dit standpunt van eiser wordt bevestigd door de verklaring van mevrouw

en de inhoud van de samenwerkingsovereenkomst met MF Services B.V. Eiser heeft hierover verder verklaard dat tegenover zijn facturen niet altijd gewerkte uren staan, omdat hij werd betaald op basis van provisie en de inkomsten ook kunnen voortkomen uit overeenkomsten die in het verleden zijn aangegaan.

Over de autokosten heeft eiser ter zitting verklaard dat hij met MF Services B.V. heeft afgesproken dat hij hiervoor een vast bedrag van € 1.200,- per maand mocht declareren en dat dit bedrag los staat van het aantal gereden kilometers. Dit bedrag was bedoeld voor de leasekosten, verzekering, kosten van brandstof en dergelijke. De rechtbank is van oordeel dat ook dit wordt bevestigd door de samenwerkingsovereenkomst met MF Services B.V. waarin geregeld is dat Kings Attitude, de handelsnaam van eisers bedrijf, een auto ter beschikking stelt voor de verkoopactiviteiten en dat voor de inbreng van de auto geldt dat hiervoor door Kings Attitude 50% van € 1.200,- per maand in rekening wordt gebracht. De rechtbank is dan ook van oordeel dat verweerder niet gevolgd kan worden in zijn standpunt dat de gedeclareerde autokosten een beeld geven van het aantal kilometers dat eiser gereisd heeft. Volgens verweerder moet dat namelijk 6.315 kilometer per maand zijn geweest, uitgaande van € 0,19 per kilometer, terwijl eiser zelf geen reistijd heeft opgegeven. Eiser heeft echter verklaard dat hij op de inkomstenformulieren alle uren heeft opgegeven, inclusief de reisuren.

Eiser heeft over het jaar 2015 ondernemersaftrek geclaimd. Om hiervoor in aanmerking te komen, moet iemand in het aangiftejaar minimaal 1225 als zelfstandige hebben gewerkt. Eiser heeft hierover verklaard dat zijn boekhouder dit foutief heeft geclaimd en eiser zijn belastingaangifte niet heeft gecontroleerd. Ook heeft de Belastingdienst de ondernemersaftrek niet toegekend.

Volgens vaste rechtspraak is in een geval als dit, waarin een uitkeringsgerechtigde heeft nagelaten opgave te doen van zijn werkzaamheden en van de gewerkte uren een onvoldoende registratie heeft bijgehouden, aanvaardbaar dat verweerder een schatting maakt van de omvang van die werkzaamheden. Het risico dat die schatting ten nadele van betrokkene uitvalt, komt voor diens rekening en risico, mits door verweerder voldoende en zorgvuldig onderzoek is verricht om tot een vaststelling te komen die de werkelijkheid zo dicht mogelijk benadert.

De rechtbank is van oordeel dat het op voorhand niet onaannemelijk is dat verweerder na een voldoende en zorgvuldig onderzoek een schatting van de omvang van eisers werkzaamheden kan maken. Verweerder heeft een dergelijk onderzoek nog niet gedaan. Het bestreden besluit is dan ook onzorgvuldig voorbereid en ondeugdelijk gemotiveerd.

5. Gelet op het voorgaande is het beroep gegrond. De rechtbank zal het bestreden besluit in zijn geheel vernietigen wegens strijd met artikel 3:2 en artikel 7:12, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht (Awb), omdat ook de terugvordering en invordering niet in stand kunnen blijven.

6. De rechtbank ziet geen aanleiding om de rechtsgevolgen van het bestreden besluit in stand te laten of zelf in de zaak te voorzien, omdat verweerder nog nader onderzoek moet doen. Verweerder zal daarom een nieuwe beslissing op bezwaar moeten nemen met inachtneming van deze uitspraak. Verweerder dient eiser in ieder geval in de gelegenheid te stellen om te reageren op de verklaring van de heer

en per maand uitleg te geven over de inhoud van zijn agenda’s, zijn klanten, zijn werkzaamheden en de tijd die daarmee gemoeid was.

7. Omdat de rechtbank het beroep gegrond verklaart, bepaalt de rechtbank dat verweerder aan eiser het door hem betaalde griffierecht ten bedrage van € 48,- vergoedt.

8. De rechtbank veroordeelt verweerder in de door eiser gemaakte proceskosten. Deze kosten stelt de rechtbank op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vast op € 1.496,- (1 punt voor het indienen van het beroepschrift en 1 punt voor het verschijnen ter zitting, met een waarde per punt van

€ 748,- en een wegingsfactor 1). Van andere voor vergoeding in aanmerking komende proceskosten is niet gebleken.