30 November 2015
Geen moord, wel doodslag
De verdachte heeft op 6 december 2014 in het halletje van het gebouw van de dag- en nachtopvang van het Leger des Heils aan de Statensingel te Maastricht met het slachtoffer gevochten. Toen het slachtoffer in elkaar was gezakt en bewegingloos op de grond lag, heeft de verdachte nog zo’n 30 keer tegen het hoofd van het slachtoffer getrapt. Daarna heeft hij het slachtoffer naar buiten gesleept, hem met zijn hoofd op de stoeprand gelegd en nog een keer met kracht op het hoofd getrapt. Het slachtoffer is kort erna ten gevolge van dit zeer grove geweld overleden.
Verdachte verbleef sinds kort bij het Leger des Heils. Daar had hij met meerdere bewoners onenigheid. Ook met het slachtoffer. De rechtbank acht niet bewezen dat de verdachte met voorbedachte raad het slachtoffer heeft doodgeslagen en -getrapt. Verdachte kwam het slachtoffer die ochtend toevallig tegen. Daarom is niet moord, maar doodslag bewezen.
Geen noodweer
Toen de verdachte het slachtoffer tegenkwam, had hij naar buiten kunnen lopen. Hij hoefde niet het gevecht aan te gaan met het slachtoffer. Daarom is niet bewezen dat de verdachte zich tegen het slachtoffer moest verdedigen. Er was geen noodweer.
Toerekeningsvatbaarheid
De verdachte is onderzocht in het Pieter Baan Centrum (PBC). Uit de rapportage van het PBC blijkt dat de verdachte een ziekelijke stoornis heeft. Er is bij hem schizofrenie vastgesteld. Verdachte verkeerde ten tijde van de doodslag in een psychose. Daarom was de verdachte zeer wantrouwend naar anderen en reageerde hij agressief. Verdachte is sterk verminderd toerekeningsvatbaar. De verdachte beseft niet dat hij ziek is en dat hij behandeling nodig heeft. Behandeling is wel nodig, om de kans op herhaling van een ernstig feit tot aanvaardbare proporties terug te dringen. Daarom wordt de maatregel van terbeschikkingstelling (TBS) met dwangverpleging geadviseerd. De rechtbank heeft de conclusies en het advies van het PBC overgenomen.
Omstandigheden
Bij de straf heeft de rechtbank rekening gehouden met de volgende factoren.
De verdachte heeft het slachtoffer op een gruwelijke en laffe wijze om het leven gebracht. Hij heeft onherstelbaar leed toegebracht aan de nabestaanden van het slachtoffer, waaronder zijn stiefdochter en zijn zoon. Het gebeuren heeft ook grote impact gehad op de bewoners en de medewerkers van het Leger des Heils.
De rechtbank houdt ook rekening met het strafblad van de verdachte. Hij is al eerder veroordeeld voor geweldsmisdrijven. Anderzijds houdt de rechtbank rekening met het feit dat de verdachte sterk verminderd toerekeningsvatbaar is. En dat er zonder behandeling sprake is van een zeer hoog recidiverisico.
De straf en maatregel
De rechtbank veroordeelt de verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 5 jaren en tbs met dwangverpleging. De officier van justitie had een gevangenisstraf van 5 jaren voor moord geëist. De advocaten van de verdachte hadden gevraagd om alleen tbs op te leggen, omdat zij het belangrijk vinden dat de verdachte wordt behandeld.
Schadevergoeding
Er is door de (stief)dochter smartengeld gevorderd. Omdat de behandeling van deze vordering vanwege de ingewikkeldheid een te grote belasting zou zijn voor de strafzaak, is de vordering niet ontvankelijk verklaard. De vordering kan voorgelegd worden aan de civiele rechter.
In de loop van de middag vindt u hieronder de link naar de uitspraak.
Lees het volledige artikel bij de bron