Gerechtshof 's-Hertogenbosch, hoger beroep insolventierecht

“2.5. De rechtbank heeft aan de hand van de tabel boedelbijdragen vastgesteld dat er

geen sprake meer is van een achterstand op de boedelrekening en dat er sprake van een

surplus van ongeveer € 450. De boedelachterstand die er was, is gecompenseerd doordat de

rechter-commissaris toestemming heeft gegeven om (een deel van) de terugvorderingen

huurtoeslag en zorgtoeslag 2022 voor een bedrag van € 1.572.- ten laste van de boedel te

brengen. De schulden staan echter nog wel open bij de Belastingdienst en staan naar het

oordeel van de rechtbank aan toekenning van de schone lei in de weg.

Het verweer van de saniet dat de nieuwe schulden niet zijn ontstaan door

overbesteding of verkeerde keuzes in de omgang met geld treft geen doel. Zoals hiervoor

overwogen zijn de terugvorderingen van de Belastingdienst immers feitelijk onbetaald

gebleven omdat deze ondanks daartoe verleende toestemming van de rechter-commissaris

niet uit de boedel konden worden betaald. vanwege de daarop bestaande achterstand.

Immers, als de boedel op peil zou zijn geweest op het moment van de terugvorderingen

zouden er geen nieuwe schulden zijn ontstaan. Dat maakt naar het oordeel van de rechtbank

dat de vergelijking met de uitspraak van de rechtbank Den Haag niet opgaat.

De eerdere boedelachterstand is ontstaan doordat er enerzijds gedurende een lange

periode structureel te weinig is afgedragen en anderzijds de saniet een ontvangen nabetaling

van huur- en zorgtoeslag in september 2022 heeft besteed aan onder meer een nieuw bed.

Dat bedrag van ongeveer € 2.000 had destijds aan de boedel afgedragen moeten worden.

Een en ander maakt dat de rechtbank van oordeel is dat er sprake is van een toerekenbare

tekortkoming die niet buiten beschouwing gelaten kan worden, Deze tekortkoming kan met

een verlenging van de looptijd hersteld worden. waardoor saniet na aflossing van de nieuwe

schulden alsnog de schone lei kan verkrijgen.”

De rechtbank heeft op grond van een en ander geen toepassing gegeven aan artikel 354 lid 2 Fw, zodat op grond van artikel 358 lid 2 Fw aan [appellante] geen “schone lei” is verleend.

De rechtbank heeft bepaald dat de toepassing van de schuldsaneringsregeling wordt voortgezet en heeft voorts op de voet van artikel 349a Fw de termijn van de schuldsaneringsregeling gewijzigd en vastgesteld op vier jaar of zoveel korter als nodig is om de nieuwe schulden te betalen, derhalve tot maximaal 4 mei 2025.

Daarnaast heeft de rechtbank bepaald dat de [appellante] met ingang van 7 mei 2024 maandelijks een boedelbijdrage voldoet ter hoogte van het salaris van de bewindvoerder.

[appellante] kan zich met deze beslissing niet verenigen en is hiervan in hoger beroep gekomen. Zij heeft - zakelijk weergegeven - het volgende aangevoerd.

Er is geen sprake meer van een boedelachterstand, maar zelfs van een surplus. Met betrekking tot de nieuwe schulden aan de Belastingdienst van € 1.918,-- (terugvorderingen huur- en zorgtoeslag 2022) heeft [appellante] voor wat betreft de zorgtoeslag een betalingsregeling getroffen van € 20,-- per maand. [appellante] stelt dat deze nieuwe schulden haar niet verweten kunnen worden, gezien de complexiteit van de regelgeving in samenhang met de hoge leeftijd van [appellante] . Daarnaast zijn deze nieuwe schulden aan de Belastingdienst niet ontstaan door overbesteding of verkeerde keuzes in de omgang met geld. [appellante] verwijst in dit verband naar ECLI:NL:RBDHA:2021:691. Het gebeurt regelmatig dat de Belastingdienst pas na afloop van één of meerdere jaren definitief kan bepalen op hoeveel toeslag iemand recht heeft. Dan kan het zo zijn dat iemand toeslag moet terugbetalen. Ter zitting heeft de advocaat van [appellante] , toen de bewindvoerder verklaarde dat [appellante] niet al haar inkomsten aan de Belastingdienst heeft opgegeven waardoor de huur- en zorgtoeslag te hoog zijn berekend, nog expliciet verwezen naar de eerste zin van r.o. 3.8.4. van een uitspraak van dit hof, ECLI:NL:GHSHE:2022:4456: ‘De schulden zijn ontstaan door de wisselende inkomsten van [appellant 1]. Dit is niet verwijtbaar, (…)’

[appellante] is dan ook van mening dat onder deze omstandigheden niet gesteld kan worden dat de nieuwe schulden aan de Belastingdienst verwijtbare nieuwe schulden zijn. Volgens [appellante] komt haar primair de schone lei toe. Subsidiair, in het geval het hof van oordeel is dat deze schulden wel aan [appellante] zijn te verwijten, dan is [appellante] van mening dat haar op grond van artikel 354 lid 2 Fw de schone lei toekomt, omdat de nieuwe schulden van een geringe betekenis zijn danwel gezien hun bijzondere aard buiten beschouwing moeten blijven.

De bewindvoerder heeft het volgende aangevoerd.

[appellante] heeft in september 2022 nabetalingen ontvangen van de Belastingdienst inzake huur-

en zorgtoeslag ten bedrage van in totaal € 1.973,--. Zij heeft dat bedrag niet naar de boedelrekening overgemaakt, maar heeft het besteed aan een nieuw bed. De Belastingdienst heeft in augustus 2023 bedragen (huur-en zorgtoeslag van in totaal € 1.918,-) teruggevorderd en toen kon [appellante] die terugvordering niet betalen omdat het geld was opgemaakt. Volgens de bewindvoerder is sprake van verwijtbare nieuwe schulden. Als [appellante] de regels, die ze zelf heeft getekend bij de toelating tot de schuldsaneringsregeling, had gelezen, had ze kunnen weten dat de nabetalingen de boedel toebehoorden en hadden de terugvorderingen ook vanuit de boedel betaald kunnen worden, aldus de bewindvoerder. [appellante] betaalde regelmatig te weinig aan de boedel, waardoor er een boedelachterstand was. Doordat de RC toestemming heeft gegeven om de terugvordering van de Belastingdienst ten laste van de boedel te brengen was er geen boedelachterstand meer, maar wel een openstaande schuld bij de Belastingdienst van € 1.918,-- (terugvordering huur- en zorgtoeslag). Van die schuld is inmiddels € 80,-- betaald via een betalingsregeling betreffende de zorgtoeslag (4 x € 20,--). Voor wat betreft de huurtoeslag is nog geen betalingsregeling afgesproken. De bewindvoerder blijft bij haar mening dat eerst de achterstanden bij de Belastingdienst moeten worden ingelopen alvorens de schone lei aan kan worden toegekend. Zij verzoekt het hof dan ook de uitspraak van de rechtbank te handhaven.