Rechtbank Zeeland-West-Brabant, op tegenspraak strafrecht overig

De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie vordert aan verdachte op te leggen een gevangenisstraf van 381 dagen, waarvan 360 dagen voorwaardelijk met aftrek van voorarrest en met een proeftijd van drie jaren.

Het standpunt van de verdediging

De verdediging verzoekt de rechtbank om rekening te houden met de proceshouding van verdachte en zijn persoonlijke omstandigheden. Zij meent daarnaast dat er indicaties zijn voor toepassing van het jeugdstrafrecht. De verdediging verzoekt de rechtbank om een straf op te leggen die voor wat betreft het onvoorwaardelijke deel gelijk is aan het voorarrest met daarnaast een voorwaardelijk strafdeel en een taakstraf, zodat de huidige PIJ-maatregel niet wordt doorkruist.

Ernst van het feit

Verdachte heeft [slachtoffer] rond middernacht, terwijl zij achter haar auto stond om iets uit de achterklep te pakken, onverhoeds benaderd en onder toepassing van fors geweld haar autosleutels en auto afgenomen. Hij heeft haar van achteren benaderd en haar vervolgens onverhoeds bij haar nek/hals vastgepakt, hard geknepen en haar op de grond gegooid. [slachtoffer] heeft door het geweld pijn, meerdere blauwe plekken en bloeduitstortingen opgelopen en ook heeft zij lang last gehad van vermoeidheid. Verder blijkt uit haar schriftelijke slachtofferverklaring dat zij last heeft van angstaanvallen, dat zij zich ’s avonds vaak onrustig en bang voelt en niet meer alleen naar buiten durft. Ook voelt zij zich regelmatig somber en heeft zij minder zin in activiteiten die zij voorheen met plezier deed. Verdachte heeft zich om deze gevolgen niet bekommerd en enkel gehandeld uit eigen belang, omdat hij naar Amsterdam wilde en fietsen te ver was.

Persoonlijke omstandigheden

De rechtbank heeft kennisgenomen van het strafblad van verdachte, waaruit blijkt dat sprake is van recidive. Verdachte is eerder voor onder meer een straatroof tot een PIJ-maatregel veroordeeld. Het onderhavig feit is gepleegd tijdens deze PIJ-maatregel, toen verdachte tijdens een verlof besloot niet terug te keren naar de jeugdinrichting.

Verder heeft de rechtbank acht geslagen op de NIFP-rapportage van [psycholoog] en [psychiater] van 6 en 10 mei 2025.

De deskundigen hebben gerapporteerd dat bij verdachte sprake is van een psychische stoornis in de zin van een andere gespecificeerde persoonlijkheidsstoornis met gemengde persoonlijkheidskenmerken, borderline, afhankelijke en ook antisociale kenmerken die zich uiten in een gebrek aan empathie en gebrekkig ontwikkelde gewetensfuncties. Verder is bij verdachte nog sprake van een andere gespecificeerde parafiele stoornis, een exhibitionismestoornis met sterke seksuele drang die door zijn gebrekkig kanaliserend vermogen ontsporing in agressief seksueel gedrag tot gevolg kan hebben. Ook is sprake van een stoornis van matige ernst in cannabisgebruik. Deze psychische stoornissen waren aanwezig ten tijde van het ten laste gelegde feit en hebben het handelen van verdachte in beperkte mate beïnvloed. De deskundigen adviseren dan ook om het ten laste gelegde feit in een enigszins verminderde mate aan verdachte toe te rekenen.

Het risico op gewelddadig gedrag wordt door de deskundigen vooral hoog ingeschat wanneer het gelinkt is aan seksueel grensoverschrijdend gedrag en minder hoog als het daaraan niet gelinkt is. Verdachte heeft beperkt inzicht in hoe hij innerlijke spanningen kan hanteren en kanaliseren en deze spanningen kunnen gemakkelijk oplopen gezien zijn beperkt mentaliserend vermogen, zijn zwakke identiteitsontwikkeling en zelfgevoel, beperkte empathische functies en gebrekkige gewetensontwikkeling. Als beschermende factor wordt gezien dat verdachte in behandeling is binnen de huidig lopende PIJ-maatregel waar hij zich sinds het tenlastegelegde feit in zekere mate toegankelijker opstelt, zich meer inzet voor behandeling en enige motivatie laat zien om tot gedragsverandering te komen.

De deskundigen zien nauwelijks (contra-)indicaties voor het toepassen van het jeugdstrafrecht en adviseren dan ook om het volwassenstrafrecht toe te passen. De huidige PIJ-maatregel biedt voldoende mogelijkheden voor verdere behandeling van verdachte en er wordt geen nadere interventie geadviseerd.

Strafoplegging

De rechtbank volgt de conclusies van de deskundigen ten aanzien van de toepassing van het volwassenstrafrecht en de toerekenbaarheid en stelt vast dat de bewezenverklaarde afpersing in enigszins verminderde mate aan verdachte kan worden toegerekend.

Ten aanzien van de op te leggen straf neemt de rechtbank enerzijds mee dat sprake is van recidive en dat verdachte fors geweld heeft toegepast. Anderzijds is sprake van een jonge verdachte en kan het feit hem enigszins verminderd worden toegerekend. Verder volgt uit het advies van de deskundigen dat de huidige PIJ-maatregel voldoende mogelijkheden voor verdere behandeling van verdachte biedt. Verdachte heeft ter zitting verklaard dat hij inziet dat hij problemen heeft, waaraan hij hard moet werken. De rechtbank acht het van belang dat de huidige behandeling van verdachte niet wordt doorkruist en volgt om deze reden de eis van de officier van justitie.

Alles afwegende zal de rechtbank aan verdachte een gevangenisstraf opleggen voor de duur van 381 dagen, waarvan 360 dagen voorwaardelijk met aftrek van voorarrest en een proeftijd van drie jaren.