Rechtspraak: Zorgen om kwaliteit van wetgeving

De Rechtspraak spreekt in het Jaarverslag 2013 haar zorg uit over de kwaliteit van wetgeving. Die krijgt anno 2013 niet altijd de zorg die ze verdient. Dat staat in het Jaarbericht, onderdeel van het Jaarverslag Rechtspraak 2013.

De Raad voor de rechtspraak adviseert de wetgever – na overleg met de gerechten – over wets- en beleidsvoorstellen die organisatorische of financiële gevolgen hebben voor de Rechtspraak. Ook inhoudelijk wordt gekeken of wetten en beleid wel in overeenstemming zijn met algemeen aanvaarde regels en waarden van de rechtsstaat. Dan gaat het niet om de vraag of een wet politiek wenselijk is, maar of rechters ermee uit de voeten kunnen en of een wetsvoorstel effectief is.
“De algemene indruk is dat anno 2013 regering en parlement steeds meer haast lijken te hebben. ‘Spoedklussen’ voorvloeiend uit het meest recente regeerakkoord, lijken meer juridisch-technische en minder sexy wetgeving naar de achtergrond te drukken.”

De Rechtspraak wijst er in haar jaarverslag op dat wetgeving een zaak is van lange adem en dat dat zich slecht verdraagt met de waan van de dag. Voordat een politieke mening zich heeft vertaald in een wet, is er zomaar een aantal jaren verstreken. En het duurt ook nog een aantal jaar voordat een wet zich heeft ‘gezet’. Daarom pleit de Raad voor de rechtspraak ervoor wetten een kans te geven en ze niet snel te wijzigen of te vervangen.

Frits Bakker, voorzitter Raad voor de rechtspraak: Regering en parlement hebben anno 2013 steeds meer haast.

De Raad noemt in het Jaarverslag een aantal recente wetsvoorstellen die ‘schuren met de normen en waarden van onze rechtsstaat’. Dat is bijvoorbeeld het geval met het wetsvoorstel waardoor veroordeelden direct in de gevangenis komen, ook als ze hoger beroep hebben aangetekend. Hetzelfde geldt voor het automatische verlies van het Nederlanderschap bij veroordeling voor een terroristisch misdrijf als mensen een dubbele nationaliteit hebben. Een ander voorbeeld gaat over het wetsvoorstel adviesrecht, waardoor slachtoffers zich over schuld en strafmaat mogen uitspreken. Het spreekrecht voor slachtoffers werd in 2005 ingevoerd en in 2013 uitgebreid. Zo kort hierna adviesrecht voor slachtoffers invoeren, acht de Rechtspraak niet verstandig. “Het kan heel goed zijn dat het bestaande spreekrecht afdoende tegemoet komt aan de wensen van slachtoffers, wier belangen de Rechtspraak hoog in het vaandel heeft staan. De praktijk moet dit nog uitwijzen.”

Jaarverslag Rechtspraak 2013

Bron: Rechtspraak.nl