Hoger beroep Strafrecht overig

geboren te

thans verblijvende in CTP

De verdachte heeft tegen het hiervoor genoemde vonnis hoger beroep ingesteld.

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van het hof van 12 mei 2023 en, overeenkomstig het bepaalde bij artikel 422 van het Wetboek van Strafvordering, het onderzoek op de terechtzitting in eerste aanleg.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal, strekkende tot bevestiging van het vonnis van de rechtbank, met uitzondering van de beslissing omtrent het beslag. Deze vordering is na voorlezing aan het hof overgelegd.

Het hof heeft voorts kennisgenomen van hetgeen door verdachte en zijn raadsman,

mr. M.F.M. Geeratz, naar voren is gebracht.

De rechtbank heeft bij vonnis van 12 augustus 2022, waartegen het hoger beroep is gericht, de verdachte ter zake van de onder 1 primair en 2 primair bewezenverklaarde feiten veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van zeven jaren, met aftrek van de tijd die verdachte (zowel in Nederland als in Frankrijk ) in voorarrest heeft doorgebracht. Voorts heeft de rechtbank aan verdachte de – niet gemaximeerde – maatregel van terbeschikkingstelling met verpleging van overheidswege opgelegd. De rechtbank heeft de vorderingen van de benadeelde partijen toegewezen en enkele inbeslaggenomen voorwerpen verbeurd verklaard.

Het hof is van oordeel dat de rechtbank op juiste gronden heeft beslist en zal het vonnis bevestigen, zij het met aanvulling van gronden en met vernietiging van de beslissing van de rechtbank ten aanzien van het beslag.

Nu het hof ten aanzien van het beslag tot een andere beslissing komt dan de rechtbank, zal het vonnis in zoverre worden vernietigd.

Het hof is van oordeel dat de rechtbank voor het overige op juiste wijze heeft beslist. Het hof zal het vonnis met aanvulling van gronden in zoverre bevestigen.

Verbeurdverklaring

Het hof acht het mes met SIN AANI5912NL vatbaar voor verbeurdverklaring, nu het een voorwerp betreft dat aan verdachte toebehoort en de bewezenverklaarde feiten zijn begaan met behulp van dit voorwerp.

Onttrekking aan het verkeer

Het hof acht het inbeslaggenomen zakmes vatbaar voor onttrekking aan het verkeer, nu dit aan verdachte toebehoort en het van zodanige aard is dat het ongecontroleerde bezit daarvan in strijd is met de wet of met het algemeen belang. Het mes is bij gelegenheid van het onderzoek naar de door verdachte begane feiten aangetroffen. Het mes kan naar het oordeel van het hof dienen tot het begaan van soortgelijke feiten.

Teruggave

Ten aanzien van de overige inbeslaggenomen voorwerpen is het hof, anders dan de advocaat-generaal, van oordeel dat die niet kunnen worden aangemerkt als voorwerpen die bij gelegenheid van het onderzoek naar een feit waarvan hij werd verdacht zijn aangetroffen en kunnen dienen tot het begaan of voorbereiding van soortgelijke feiten, als bedoeld in artikel 36d Sr. Nu de voorwerpen ook niet voor verbeurdverklaring in aanmerking komen, zal het hof de teruggave van die voorwerpen aan verdachte gelasten.

Veroordeelt de verdachte in de door de benadeelde partij gemaakte en ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken kosten, tot aan de datum van deze uitspraak begroot op nihil.

Legt aan de verdachte de verplichting op om aan de Staat, ten behoeve van het slachtoffer, genaamd

€ 30.000,00 (dertigduizend euro) als vergoeding voor immateriële schade, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf de hierna te noemen aanvangsdatum tot aan de dag der voldoening.

Bepaalt de duur van de gijzeling op ten hoogste 1 (één) dag. Toepassing van die gijzeling heft de verplichting tot schadevergoeding aan de Staat ten behoeve van het slachtoffer niet op.

Bepaalt dat indien en voor zover de verdachte aan een van beide betalingsverplichtingen heeft voldaan, de andere vervalt.

Bepaalt de aanvangsdatum van de wettelijke rente voor de immateriële schade op 10 maart 2021.

Veroordeelt de verdachte in de door de benadeelde partij gemaakte en ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken kosten, tot aan de datum van deze uitspraak begroot op nihil.

Legt aan de verdachte de verplichting op om aan de Staat, ten behoeve van het slachtoffer, genaamd

Bepaalt de duur van de gijzeling op ten hoogste 1 (één) dag. Toepassing van die gijzeling heft de verplichting tot schadevergoeding aan de Staat ten behoeve van het slachtoffer niet op.

Bepaalt dat indien en voor zover de verdachte aan een van beide betalingsverplichtingen heeft voldaan, de andere vervalt.

Bepaalt de aanvangsdatum van de wettelijke rente voor de materiële en de immateriële schade op 10 maart 2021.

Bevestigt het vonnis waarvan beroep voor het overige.

Aldus gewezen door

mr. A.H. toe Laer, voorzitter,

mr. L.J. Hofstra en mr. E. Pennink, raadsheren,

in tegenwoordigheid van mr. J.R. Sotthewes-de Jonge, griffier,

en op 26 mei 2023 ter openbare terechtzitting uitgesproken.