Gerechtshof 's-Hertogenbosch, hoger beroep strafrecht overig

gewezen op het hoger beroep tegen het vonnis van de rechtbank Oost-Brabant, zitting houdende te ’s-Hertogenbosch, van 23 december 2020, in de strafzaak met parketnummer 01-060086-20 tegen:

geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum],

wonende te [adres].

Hoger beroep

Bij vonnis waarvan beroep heeft de rechtbank de officier van justitie ter zake van feit 6 niet-ontvankelijk verklaard in de strafvervolging, de verdachte van feit 5 vrijgesproken en de overige vier feiten bewezenverklaard, die gekwalificeerd als

Namens de verdachte is tegen voormeld vonnis hoger beroep ingesteld.

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting in hoger beroep en in eerste aanleg.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen door en namens de verdachte naar voren is gebracht.

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat het hof de verdachte met betrekking tot het onder feit 5 tenlastegelegde niet-ontvankelijk zal verklaren, het openbaar ministerie ten aanzien van het onder feit 6 tenlastegelegde niet-ontvankelijk zal verklaren en het vonnis van de rechtbank voor het overige met aanvulling van de gronden zal bevestigen.

Namens verdachte is een strafmaatverweer gevoerd.

Ontvankelijkheid van het hoger beroep

Het hoger beroep van de verdachte is onbeperkt ingesteld en richt zich aldus mede tegen de vrijspraak door de rechtbank van het onder feit 5 tenlastegelegde feit. Gelet op het bepaalde in artikel 404, eerste lid, van het Wetboek van Strafvordering staat voor een verdachte geen hoger beroep open tegen een vrijspraak. Het hof zal de verdachte daarom niet-ontvankelijk verklaren in zijn hoger beroep voor zover dit hiertegen is gericht.

Vonnis waarvan beroep

Het hof verenigt zich met het beroepen vonnis – voor zover aan het oordeel van het hof onderworpen – en met de gronden waarop dit berust, behalve voor wat betreft de opgelegde straf en de strafmotivering en met aanvulling van de toepasselijke wettelijke voorschriften.

Ontvankelijkheid van het openbaar ministerie

Het openbaar ministerie is door de rechtbank niet-ontvankelijk verklaard in de vervolging voor het onder feit 6 tenlastegelegde, nu het tenlastegelegde een klachtdelict betreft en niet is voldaan aan het vereiste dat door degene tegen wie het misdrijf is gepleegd (tijdig) een klacht is ingediend.

Nu de verdachte onbeperkt hoger beroep heeft ingesteld, ligt het onder feit 6 tenlastegelegde aan het oordeel van het hof voor.

Ingevolge de artikelen 266 juncto 269 van het Wetboek van Strafrecht is het tenlastegelegde feit enkel vervolgbaar op klacht van degene tegen wie het misdrijf is gepleegd. Dit klachtvereiste strekt ertoe dat het persoonlijk belang van het slachtoffer om niet te worden geconfronteerd met eventuele negatieve gevolgen van een strafvervolging, de voorrang heeft boven het algemene belang van strafvervolging.

Op grond van artikel 164, eerste lid, van het Wetboek van Strafvordering wordt de klacht mondeling of schriftelijk gedaan bij de bevoegde ambtenaar, hetzij door de klachtgerechtigde in persoon, hetzij door een ander, daartoe door hem van een bijzondere schriftelijke volmacht voorzien.

Het hof overweegt hiertoe als volgt.

Uit het dossier is gebleken dat door [naam 1] namens de [gemeente] aangifte en klacht is gedaan van belediging door de verdachte jegens [naam 2]. Het hof is niet gebleken dat [naam 2], tegen wie het delict zou zijn gepleegd, zelf de wens heeft gehad tot strafvervolging van de verdachte.

Nu het hof niet is gebleken dat [naam 1] door [naam 2] gevolmachtigd is tot het doen van aangifte en klacht, zal het hof het openbaar ministerie in de strafvervolging niet-ontvankelijk verklaren.

Op te leggen sanctie

De raadsman heeft in hoger beroep verzocht om matiging van de in eerste aanleg opgelegde taakstraf en de verdachte geen vrijheidsbeperkende maatregel in de vorm van een contactverbod met het slachtoffer op te leggen.

Het hof overweegt hieromtrent als volgt.

Het hof heeft bij de bepaling van de op te leggen straf gelet op de aard en de ernst van hetgeen bewezen is verklaard, op de omstandigheden waaronder het bewezenverklaarde is begaan en op de persoon van de verdachte, zoals een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting naar voren is gekomen. Daarnaast is gelet op de verhouding tot andere strafbare feiten, zoals onder meer tot uitdrukking komende in de hierop gestelde wettelijke strafmaxima en in de straffen die voor soortgelijke feiten worden opgelegd.

Ten laste van de verdachte is bewezenverklaard dat hij zich schuldig heeft gemaakt aan een poging om [aangever 1], de burgemeester van [gemeente], en [aangever 2], medewerker van de reclassering, op een wederrechtelijke manier in hun vrijheid van handelen te beperken door met bedreigingen dwang ten aanzien van hen en hun handelen uit te oefenen. Daarnaast heeft verdachte voornoemde personen rechtstreeks bedreigd door hen emailberichten te sturen waarin hij telkens dreigde met enig misdrijf tegen het leven gericht.

Zowel [aangever 1] als [aangever 2] zijn personen die werkzaam zijn in de (semi) publieke sector. Uit het dossier volgt dat de door de verdachte gestuurde e-mailberichten een grote impact hebben gehad op hen. Het hof rekent het de verdachte aan dat hij zich op een onacceptabele agressieve wijze persoonlijk tot de burgemeester als ambtsdrager en vertegenwoordig van het openbaar bestuur alsmede een medewerker van de reclassering die zich bezighield met de behandeling van de verdachte heeft gericht. Zijn gedrag getuigt niet alleen van een gebrek aan respect voor het openbaar gezag, maar ook heeft de verdachte een grove inbreuk gemaakt op de persoonlijke levenssfeer van voornoemde personen.

Anders dan door de verdachte is betoogd is het hof van oordeel dat ondanks dat deze feiten besproken zijn in het kader van een andere procedure, waarin moest worden beslist over de al dan niet verlenging van een de verdachte eerder opgelegde TBS met voorwaarden, daarmee geen rechterlijk oordeel is gegeven over de strafbaarheid van de feiten en die van de verdachte. Er stond het openbaar ministerie dan ook niets in de weg om over te gaan tot het vervolgen van de verdachte.

Voor zover de verdachte deze emailberichten heeft gestuurd uit onvrede over het verloop van de hem toentertijd opgelegde TBS met voorwaarden, biedt dat geen enkele rechtvaardiging voor zijn strafbare gedragingen zoals bewezenverklaard.

Het hof heeft bij de strafoplegging acht geslagen op de inhoud van het uittreksel Justitiële Documentatie d.d. 4 november 2021, betreffende het justitieel verleden van de verdachte. Hieruit blijkt dat hij eerder en herhaaldelijk onherroepelijk is veroordeeld voor (onder meer) geweldsdelicten. In 2012 hebben meerdere belagingen zelfs geleid tot een gevangenisstraf voor de duur van 3 maanden en TBS met voorwaarden. Die maatregel is in inmiddels geëindigd. Voorts is gebleken dat artikel 63 van het Wetboek van Strafrecht toepassing vindt.

Alles afwegende acht het hof oplegging van een taakstraf voor de duur van 100 uren subsidiair 50 dagen hechtenis waarvan 60 uren voorwaardelijk subsidiair 30 dagen voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaren passend en geboden.

Daarnaast zal het hof, ter voorkoming van nieuwe strafbare feiten, aan de verdachte een vrijheidsbeperkende maatregel zoals bedoeld in artikel 38v, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht opleggen, in de vorm van een contactverbod met [aangever 1], burgemeester van de [gemeente], en [aangever 2], medewerker van de [reclassering]. Het hof heeft daarbij gelet op de aard en ernst van het bewezenverklaarde. De verdachte zal worden bevolen zich gedurende 1 jaar te onthouden van enig contact met [aangever 1] en [aangever 2] op de wijze zoals in het dictum is vermeld. Aan deze maatregel zal een vervangende hechtenis worden gekoppeld van 7 (zeven) dagen voor iedere keer dat niet aan de maatregel wordt voldaan. De totale duur van de ten uitvoer te leggen vervangende hechtenis bedraagt ten hoogste 6 (zes) maanden.

Met oplegging van een (gedeeltelijk) voorwaardelijke straf wordt enerzijds de ernst van het bewezenverklaarde tot uitdrukking gebracht en wordt anderzijds de strafoplegging dienstbaar gemaakt aan het voorkomen van nieuwe strafbare feiten.

Aanvulling toepasselijke wettelijke voorschriften

Het hof voegt aan de door de rechtbank aangehaalde artikelen artikel 63 van het Wetboek van Strafrecht toe.