Rechtbank Amsterdam, eerste aanleg - enkelvoudig bestuursstrafrecht

1. De kantonrechter stelt vast dat de inleidende beschikking inmiddels is vernietigd, zodat nu alleen nog beslist dient te worden over de hoogte van de aan de gemachtigde toe te kennen proceskosten.

2. Het beroep is tijdig ingesteld.

3. Gemachtigde maakt bezwaar tegen de toepassing art. 13a lid 2 Wahv bij de vaststelling van de proceskostenvergoeding in de administratieve beroepsfase. De proceskostenvergoeding wordt door verweerder vastgesteld op grond van art. 7:28 van de Awb, die met de inwerkingtreding van de Wet herwaardering niet is gewijzigd. Art. 13a lid 2 Wahv ziet slechts op het beroep bij de kantonrechter. Indien de verweerder zelfstandig een kostenvergoeding vaststelt in administratief beroep, is die gebaseerd op art. 7:28 Awb, en dit artikel kent geen verminderingsfactoren en is tekstueel niet aangepast door de Wet Herwaardering, zoals dat wel is gedaan voor de WOZ.Verder voert gemachtigde aan dat uit het amendement van [naam 2] c.s. volgt expliciet dat uitsluitend is beoogd om art. 13b van de Wahv niet te wijzigen, en ook niet art. 7:28 Awb. In het kader hiervan verwijst de gemachtigde naar een vraag van de BBB-fractie in de eerste kamer (EK 23-24 36 427). Ook stelt gemachtigde dat de reden van het amendement niet voldoende objectief zijn en niet onderbouwd. Verder verwijst gemachtigde naar het arrest van de Hoge Raad van 27 mei 2022, ECLI:NL:HR:2022:752, waarin de Hoge Raad heeft overwogen dat de verlaagde procespuntwaarde in WOZ-zaken in strijd is met het gelijkheidsbeginsel en het discriminatieverbod. Indien de wetgever in strijd met het gelijkheidsbeginsel handelt dient sprake te zijn van een ‘objectieve’ én ‘redelijke’ rechtvaardiging. Die was er niet, aldus de Hoge Raad, r.o. 5.7 en 5.8. Door gemachtigde is verder onderbouwd waarom er geen sprake was van een objectieve en redelijke rechtvaardigingsgrond. Subsidiair voert gemachtigde aan dat de wegingsfactor gemiddeld moet worden toegepast. In Woz-zaken wordt standaard wegingsfactor gemiddeld toegepast (zie bijv. Hof Den Haag 30 augustus 2023, ECLI:NL:GHDHA:2023:1767). Voor Woz-zaken is uitgebreid onderzoek gedaan naar de tijdsbelasting. Een vergelijkbaar onderzoek is bij de Mulderzaken niet gedaan. Gemachtigde verwijst naar overgelegde stukken van [naam 2] waaruit blijkt dat de opsteller van het amendement zich weinig in de materie heeft verdiept. Er is op geen enkele manier onderzocht of deze vergoeding nog wel kan worden aangemerkt als ‘redelijke’ tegemoetkoming in de kosten. Namens betrokkene wordt verzocht om een proceskostenvergoeding.

4. Verweerder stelt zich ter zitting op het standpunt dat art. 13a lid 2 Wahv buiten werking dient te worden gelaten, gelet op de recente jurisprudentie van het gerechtshof Arnhem Leeuwarden. Verweerder verzoekt daarom het beroep gegrond te verklaren.

5. Het volgende wordt overwogen.

6. De kantonrechter kan zich verenigen met het door verweerder ter zitting ingenomen standpunt.

7. Namens betrokkene is door gemachtigde om een vergoeding van de proceskosten verzocht. Nu het beroep gegrond wordt verklaard, wordt een proceskostenvergoeding toegekend.

8. De vergoeding van kosten is in het Besluit proceskosten bestuursrecht (Bpb) forfaitair per proceshandeling vastgelegd. Gemachtigde heeft de volgende vergoedbare proceshandelingen verricht: - het indienen van een administratief beroep bij verweerder;- het indienen van beroep bij de kantonrechter; en- het verschijnen tijdens de zitting van de kantonrechter.

9. Volgens de bijlage bij het Bpb dient aan ieder van deze proceshandelingen 1 punt te worden toegekend. De waarde van 1 punt bedraagt met ingang van 1 januari 2025 in de fase van het bezwaar en administratief beroep € 647,00 en in de fase van het beroep en hoger beroep € 907,00.

10. Gelet op het voorgaande worden er in deze zaak voor de door gemachtigde verrichte proceshandeling in de fase van het administratief beroep 1 punt ad € 647,00 toegekend met een gewicht van de zaak van licht (wegingsfactor 0,5) en voor de verrichte proceshandelingen in de fase van het beroep bij de kantonrechter 2 punten ad € 907,00. Omdat het in de kantonfase alleen over het vaststellen van de proceskosten gaat, wordt de wegingsfactor in die fase op 0,25 (gewicht van de zaak = zeer licht) toegepast. Aldus zal de kantonrechter verweerder veroordelen in de kosten tot een bedrag van € 777,00 ((1x647) x 0,5 +(2x907) x 0,25).

11. Omdat in de fase bij het administratief beroep door verweerder al een proceskostenvergoeding geboden is van € 78,00, zal in deze zaak een resterende proceskostenvergoeding van (€ 777,00 - € 78,00) = € 699,00 aan betrokkene worden toegekend.