Rechtbank Den Haag, eerste aanleg - meervoudig strafrecht overig

De officier van justitie heeft gevorderd dat de verdachte wordt veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van acht jaren, met aftrek van de tijd in voorarrest doorgebracht. Verder heeft de officier van justitie gevorderd de vrijheidsbeperkende maatregel als bedoeld in artikel 38v van het Wetboek van Strafrecht (hierna: 38v-maatregel) aan de verdachte op te leggen, inhoudende een contactverbod met beide slachtoffers.

De raadsman heeft verzocht aan de verdachte een gevangenisstraf voor de duur van maximaal vier jaren, waarvan een deel voorwaardelijk op te leggen, met daaraan gekoppeld de voorwaarden die de reclassering heeft geadviseerd.

Na te melden straf is in overeenstemming met de ernst van de gepleegde feiten, de omstandigheden waaronder deze zijn begaan en gegrond op de persoon en de persoonlijke omstandigheden van de verdachte, zoals daarvan tijdens het onderzoek op de terechtzitting is gebleken. De rechtbank neemt hierbij in het bijzonder het volgende in aanmerking.

Ernst van de feiten

De verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan seksueel misbruik van zijn stiefkleindochter, [benadeelde 1] , gedurende ruim een jaar. Het misbruik begon toen zij pas elf jaar oud was. Op meerdere momenten was er sprake van penetratie met zijn geslachtsdeel, orale bevrediging of andere ontuchtige handelingen. Daarbij was er sprake van onbeschermde seks, met alle risico’s op ziektes of zwangerschap. Volgens de verdachte was het in totaal “een keer of tien” dat er seksuele handelingen tussen hem en [benadeelde 1] hebben plaatsgevonden. Met zijn handelen heeft de verdachte een buitengewoon ernstige inbreuk gemaakt op de lichamelijke en geestelijke integriteit van [benadeelde 1] . De verdachte heeft [benadeelde 1] de mogelijkheid ontnomen om zich op een normale, leeftijdsadequate manier seksueel te ontwikkelen. De verdachte heeft het vertrouwen dat [benadeelde 1] in hem als haar opa had moeten kunnen hebben ernstig geschaad. Temeer omdat de verdachte zich naar eigen zeggen had opgeworpen als haar vertrouwenspersoon, omdat hij vond dat haar gezinssituatie niet stabiel was. Dat de verdachte vervolgens op grove wijze misbruik heeft gemaakt van de kwetsbaarheid van [benadeelde 1] en van het overwicht dat hij als opa op haar had, rekent de rechtbank hem zwaar aan.

Het is een feit van algemene bekendheid dat seksueel misbruik een grote impact heeft op jonge slachtoffers daarvan en dat dit ook op latere leeftijd nog kan leiden tot psychische en relationele problemen. Uit de slachtofferverklaring van de moeder van [benadeelde 1] blijkt dat het misbruik niet alleen grote gevolgen heeft gehad voor [benadeelde 1] , maar ook voor de rest van het gezin. [benadeelde 1] is, nadat er problematiek ontstond binnen het gezin als gevolg van het misbruik, een tijd uit huis geplaatst geweest.

De rechtbank overweegt verder dat de verdachte op zoek was naar een tweede slachtoffer, zijn biologische kleindochter [benadeelde 2] . Hij heeft haar berichten gestuurd over de seksuele handelingen die hij verrichtte bij zijn stiefkleindochter, waarna hij de wens uitsprak om hetzelfde ook met haar te gaan doen. Hij heeft zich hiermee schuldig gemaakt aan het op indringende wijze seksueel benaderen van een kind onder de 16 jaar. Op het moment dat [benadeelde 2] zei dat ze “nog maar 12” is en dus te jong daarvoor, reageerde de verdachte dat hij het haar wel kon leren. [benadeelde 2] is hier zo van geschrokken dat ze de berichten direct aan een vriendin heeft laten lezen, waarna haar familie ook op de hoogte is gesteld. Hierdoor is het ten aanzien van [benadeelde 2] bij berichtenverkeer gebleven, maar dat haar opa op deze seksuele manier contact zocht, heeft op haar een grote impact gehad.

Het is evident dat de verdachte bij het plegen van de feiten telkens zijn eigen seksuele behoeften voorop heeft gesteld en dat hij niet heeft stilgestaan bij de gevolgen van zijn handelen op de slachtoffers en de familie, die hierdoor compleet ontwricht is geraakt. De verdachte gaf ook ter terechtzitting nog weinig blijk van enig verantwoordelijkheidsgevoel of zelfinzicht. In het geval van [benadeelde 1] verklaarde hij dat zij vaak het initiatief nam, dat hij daardoor geprikkeld werd en dat hij zwak is geweest en erin meeging. Over de seksuele berichten die hij stuurde aan [benadeelde 2] verklaarde hij dat de berichten slechts voortkwamen uit nieuwsgierigheid. De rechtbank rekent het de verdachte aan dat hij, door zijn handelen te bagatelliseren, het leed dat hij zijn kleindochters heeft aangedaan volledig miskent.

Strafblad

De rechtbank heeft kennisgenomen van het strafblad van de verdachte van 1 juli 2025. Hieruit blijkt dat de verdachte niet eerder voor soortgelijke feiten is veroordeeld.

Persoon van de verdachte

De rechtbank heeft kennisgenomen van een reclasseringsadvies over de verdachte van 30 juni 2025. De reclassering is van mening dat in het geval van de verdachte sprake was van een situationele pleger en dat de kans op recidive van een zedendelict laag is. Daarover merkt de rechtbank echter op dat ten tijde van het opmaken van de reclasseringsrapportage het derde feit nog niet ten laste was gelegd. De reclassering heeft dan ook niet kunnen betrekken bij hun advies dat de verdachte ook zijn andere minderjarige kleindochter seksueel heeft benaderd.

De reclassering heeft geen volledige delictanalyse kunnen maken omdat, vanwege het ontbreken aan gedragskundig onderzoek, voor hen onduidelijk was of sprake was van achterliggende problematiek in relatie tot het delictgedrag. Daarnaast had de reclassering vragen over de seksualiteit van de verdachte. Zij adviseren dan ook een voorwaardelijk strafdeel op te leggen waaraan een behandeling door een forensische polikliniek als voorwaarde aan gekoppeld kan worden.

Strafduur- en modaliteit

Gelet op wat hiervoor is overwogen, is de rechtbank van oordeel dat niet kan worden volstaan met een lichtere of andere sanctie dan een straf die onvoorwaardelijke vrijheidsbeneming van lange duur met zich brengt.

De rechtbank neemt als uitgangspunt voor een eenmalige verkrachting van een slachtoffer beneden de leeftijd van twaalf jaar, waarbij sprake is van binnendringen met het geslachtsdeel, een onvoorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van vier jaar.

In strafverzwarende zin heeft de rechtbank rekening gehouden met de volgende omstandigheden.

De rechtbank acht, alles afwegende, een onvoorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van zes jaar passend en geboden, met aftrek van de tijd in voorarrest doorgebracht.

Tenuitvoerlegging van de op te leggen gevangenisstraf zal volledig plaatsvinden binnen de penitentiaire inrichting, tot het moment dat aan de verdachte voorwaardelijke invrijheidstelling wordt verleend als bedoeld in artikel 6:2:10 van het Wetboek van Strafvordering.

38v-maatregel

De rechtbank ziet, ter beveiliging van de maatschappij en ter voorkoming van strafbare feiten, aanleiding om op grond van artikel 38v Sr een vrijheidsbeperkende maatregel op te leggen, inhoudende een contactverbod met beide slachtoffers voor de duur van 5 jaren. Voor iedere keer dat de verdachte deze maatregel overtreedt, zal vervangende hechtenis worden toegepast voor de duur van twee weken, met een maximum van 6 maanden.

De officier van justitie heeft geconcludeerd tot volledige toewijzing van beide vorderingen met toepassing van de wettelijke rente en met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel.

De verdediging heeft zich op het standpunt gesteld dat de vordering van [benadeelde 1] niet-ontvankelijk dient te worden verklaard, nu uit de onderbouwing van de vordering volgt dat de problematiek van de benadeelde partij ook is ontstaan als gevolg van andere omstandigheden. Verder heeft de raadsman aangevoerd dat het geestelijk letsel zich op dit moment nog niet heeft geopenbaard.

Ten aanzien van [benadeelde 2] heeft de verdediging zich op het standpunt gesteld dat haar vordering kan worden toegewezen.

De vordering van de benadeelde partij [benadeelde 1]

De benadeelde partij heeft volgens artikel 6:106 van het Burgerlijk Wetboek (BW) recht op vergoeding van smartengeld in het geval dat:

Om te spreken van een ‘aantasting in persoon op andere wijze’ moet sprake zijn van geestelijk letsel of een diepe inbreuk op de persoonlijke levenssfeer, persoonlijke integriteit of een fundamenteel recht.

Op basis van de genoemde bewijsmiddelen en wat tijdens de zitting over de vordering is besproken, stelt de rechtbank vast dat de benadeelde door het bewezenverklaarde schade heeft geleden die binnen de hiervoor genoemde categorieën van artikel 6:106 BW valt. Door de bewezenverklaarde feiten 1 en 2 is de benadeelde op andere wijze in de persoon aangetast, gelet op de aard en ernst van de onderhavige normschendingen. Uit de toelichting op de vordering volgt dat de benadeelde moeite heeft met slapen en dat zij erge vermoeidheid en concentratieproblemen op school ervaart. Verder is ze meer in zichzelf gekeerd en heeft ze veel last van negatieve gedachten en herbelevingen. Vooral dat het misbruik deels bij haar stiefopa en -oma thuis heeft plaatsgevonden, een plek waar zij zich juist veilig had moeten kunnen voelen, maakt dat het vertrouwen van de benadeelde ernstig geschaad is. Door de problematiek die binnen het gezin naar aanleiding van het misbruik zijn ontstaan, is de benadeelde voor enige tijd uit huis geplaatst. Gedurende die periode voelde zij zich erg eenzaam. Omdat de emotionele veiligheid van de benadeelde in gevaar was, ondergaat zij momenteel behandeling gericht op gezinstherapie na het meemaken van seksueel misbruik.

Dit alles is aan de verdachte toe te rekenen. Dat ook andere factoren of gebeurtenissen zijn die mogelijk aan de problematiek van de benadeelde hebben bijgedragen, doen daar niet aan af.

De rechtbank acht het gevorderde bedrag van € 15.000,00, bestaande uit immateriële schade, passend en zij zal dit bedrag dan ook toewijzen.

Wettelijke rente

De wettelijke rente zal worden toegewezen vanaf de laatste datum die valt binnen de tenlastegelegde periode, te weten 15 april 2025.

Proceskosten

Nu de vordering wordt toegewezen, zal de verdachte worden veroordeeld in de kosten die de benadeelde partij tot aan deze uitspraak in verband met de vordering heeft gemaakt. De rechtbank begroot deze kosten tot op heden op nihil. Daarnaast wordt de verdachte veroordeeld in de kosten die de benadeelde partij voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog moet maken.

BEM-clausule

De rechtbank zal bepalen dat de als gevolg van deze uitspraak te betalen schadevergoeding zal worden gestort op een ten behoeve van [benadeelde 1] (geboren op [geboortedatum 2] 2012) te openen spaarrekening met een zogenoemde BEM-clausule. Een dergelijke BEM-clausule is bedoeld ter bescherming van de belangen van de minderjarige. De minderjarige en haar wettelijke vertegenwoordiger kunnen aldus slechts met toestemming van de kantonrechter over het vermogen van de minderjarige beschikken tot zij achttien jaar is.

De vordering van de benadeelde partij [benadeelde 2]

Op basis van de genoemde bewijsmiddelen en wat tijdens de zitting over de vordering is besproken, stelt de rechtbank vast dat de benadeelde door het bewezenverklaarde schade heeft geleden die binnen de categorieën van artikel 6:106 BW valt. Door het bewezenverklaarde feit 3 is de benadeelde op andere wijze in de persoon aangetast, gelet op de aard en ernst van de onderhavige normschending. Uit de toelichting van de vordering volgt dat de benadeelde psychische klachten ervaart als gevolg van de seksueel getinte berichten die de verdachte aan haar heeft gestuurd. De benadeelde voelt zich schuldig dat zij degene is geweest die het strafbaar handelen van haar opa aan het licht heeft gebracht bij de familie. Het doet haar ook veel verdriet dat zij als gevolg hiervan geen contact meer heeft met haar oma, met wie zij een hele goede band had. Verder komt de benadeelde moeilijk in slaap, ervaart ze somberheid en heeft ze uitspraken gedaan over dat zij er niet meer wil zijn. In verband met het voorgaande is de benadeelde doorverwezen naar De Waag voor diagnostiek en behandeling. Dit alles is aan de verdachte toe te rekenen.

De rechtbank acht het gevorderde bedrag van € 750,00, bestaande uit immateriële schade, passend en zij zal dit bedrag dan ook toewijzen.

Wettelijke rente

De rechtbank zal de gevorderde wettelijke rente toewijzen met ingang van 15 april 2025.

Proceskosten

Nu de vordering wordt toegewezen, zal de verdachte worden veroordeeld in de kosten die de benadeelde partij tot aan deze uitspraak in verband met de vordering heeft gemaakt. De rechtbank begroot deze kosten tot op heden op nihil. Daarnaast wordt de verdachte veroordeeld in de kosten die de benadeelde partij voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog moet maken.

BEM-clausule

De rechtbank zal bepalen dat de als gevolg van deze uitspraak te betalen schadevergoeding zal worden gestort op een ten behoeve van [benadeelde 2] (geboren op [geboortedatum 3] 2012) te openen spaarrekening met een zogenoemde BEM-clausule. Een dergelijke BEM-clausule is bedoeld ter bescherming van de belangen van de minderjarige. De minderjarige en haar wettelijke vertegenwoordiger kunnen aldus slechts met toestemming van de kantonrechter over het vermogen van de minderjarige beschikken tot zij achttien jaar is.

De officier van justitie heeft gevorderd dat het op de lijst van inbeslaggenomen voorwerpen onder 1 genoemde voorwerp, te weten de telefoon van de verdachte, zal worden onttrokken aan het verkeer.

De verdediging heeft verzocht om teruggave van het in beslag genomen voorwerp.

De rechtbank zal het op de beslaglijst onder 1 genoemde voorwerp verbeurdverklaren. Dit voorwerp is voor verbeurdverklaring vatbaar, aangezien dit voorwerp aan verdachte toebehoort en met betrekking tot dit voorwerp het onder 3 bewezenverklaarde feit is begaan.

Bij de vaststelling van deze bijkomende straf heeft de rechtbank rekening gehouden met de draagkracht van verdachte.