Rechtbank Limburg, eerste aanleg - meervoudig strafrecht overig

De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd de verdachte te veroordelen tot een gevangenisstraf voor de duur van 48 maanden.

Het standpunt van de verdediging

De raadsvrouw heeft verzocht om bij de bepaling van de straf rekening te houden met de spijtbetuiging door de verdachte, zijn blanco strafblad, het strafadvies van de reclassering en de LOVS-oriëntatiepunten.

Het oordeel van de rechtbank

Bij het bepalen van de op te leggen straf is gelet op de aard en ernst van hetgeen bewezen is verklaard, op de omstandigheden waaronder het bewezenverklaarde is begaan en op de persoon van de verdachte, zoals een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting naar voren is gekomen.

Ernst van het feit

De verdachte heeft midden in de nacht het raam van de studentenkamer van een jonge studente op de begane grond in het centrum van Maastricht geforceerd. Hij is haar kamer binnengedrongen terwijl zij lag te slapen en heeft haar daar lange tijd meermalen en op verschillende manieren, met geweld en onder bedreiging, verkracht. Als zij zich verzette heeft hij haar hard vastgepakt aan haar nek, haren en keel waardoor zij moeilijk kon ademen. Als zij geluid maakte en begon te huilen heeft hij zijn hand op haar mond gelegd. Hij heeft gezegd dat zij rustig moest blijven en dat hij haar zou “afmaken” als zij de politie zou bellen. Het slachtoffer heeft zich vernederende, respectloze en zeer pijnlijke handelingen moeten laten welgevallen. Verdachte heeft daarmee op zeer grove wijze inbreuk gemaakt op de lichamelijke en psychische integriteit van het slachtoffer. Dit wordt nog versterkt, doordat de verkrachting in de eigen studentenkamer van het slachtoffer heeft plaatsgevonden waar zij zich juist veilig achtte. Verdachte heeft hierbij kennelijk enkel rekening gehouden met zijn eigen behoeftebevrediging en geen acht geslagen op de angst en pijn van het slachtoffer, dat haar eerste seksuele ervaring had, noch met de verstrekkende gevolgen voor haar.

Te verwachten valt dat het slachtoffer nog geruime tijd met de nadelige gevolgen van deze ernstige traumatiserende gebeurtenis zal worden geconfronteerd, zoals ook blijkt uit haar schriftelijke slachtofferverklaring. Zij kampt nog steeds met angsten, slaap- en concentratieproblemen en herbelevingen. Ook voor haar studie heeft dit grote gevolgen gehad. Zij heeft haar opleiding in Maastricht niet kunnen voltooien en is noodgedwongen weer bij haar ouders gaan wonen, omdat zij niet meer alleen durfde te zijn. Zij heeft daardoor een studievertraging opgelopen. Bovendien heeft deze verkrachtingszaak grote onrust en een groot gevoel van onveiligheid veroorzaakt in de omgeving en onder de in Maastricht studerende jongeren.

Persoonlijke omstandigheden

De verdachte was ten tijde van het plegen van het delict 19 jaar oud en had een blanco strafblad. Ter terechtzitting heeft hij berouw getoond en zijn excuses aangeboden aan het slachtoffer, hetgeen op de rechtbank oprecht overkwam. Hij heeft in een eerder stadium zijn excuses willen aanbieden aan het slachtoffer, maar het slachtoffer heeft dit aanbod afgeslagen.

Reclasseringsadvies

De reclassering heeft een onderzoek ingesteld naar de verdachte en daarvan op 1 februari 2022 gerapporteerd.

De verdachte heeft verklaard dat hij het strafbare feit heeft gepleegd terwijl hij verkeerde onder invloed van alcohol en softdrugs. Hij was hierdoor dermate ontremd, dat hij niet meer wist wat hij deed. Van een verslaving aan alcohol of drugs lijkt geen sprake te zijn. Tevens kampt hij met psychische problemen als gevolg van het door hem gepleegde strafbare feit. De reclassering adviseert daarom aan de verdachte een (deels) voorwaardelijke straf op te leggen met daaraan verbonden een meldplicht, een verplichting tot het ondergaan van een ambulante behandeling, een verbod op het gebruik van drugs- en alcohol en een verbod op elk contact met het slachtoffer.

De verdachte heeft ter terechtzitting aangegeven zich te kunnen vinden in dit advies en heeft verklaard bereid te zijn zich aan deze voorwaarden te houden. Ook heeft hij aangegeven dat hij geen alcohol meer nuttigt, geen softdrugs meer gebruikt en dat hij graag hulp wil om te kunnen begrijpen hoe het zo ver met hem is kunnen komen.

Straf

Gelet op het voorgaande, in onderling verband en samenhang bezien, is de rechtbank van oordeel dat het een zeer ernstig misdrijf betreft, dat een gevangenisstraf van aanzienlijke duur rechtvaardigt. De rechtbank heeft bij het bepalen van de straf aansluiting gezocht bij de LOVS-oriëntatiepunten ten aanzien van verkrachting. Deze oriëntatiepunten geven, in geval van een verkrachting zonder strafverzwarende omstandigheden, een gevangenisstraf aan voor de duur van 24 maanden. De rechtbank is van oordeel dat in deze zaak van vele, reeds genoemde, strafverzwarende omstandigheden is gebleken.

Daarnaast heeft de rechtbank acht geslagen op recent opgelegde straffen in - tot op zekere hoogte - soortgelijke zaken.

De rechtbank acht een gevangenisstraf voor de duur van 36 maanden passend.

Gelet op het advies van de reclassering en de persoon van de verdachte, is de rechtbank van oordeel dat ten aanzien van deze straf moet worden bepaald dat een gedeelte voor de duur van 12 maanden voorwaardelijk niet ten uitvoer gelegd zal worden. De rechtbank beoogt daarmee te voorkomen dat de verdachte zich opnieuw schuldig zal maken aan een strafbaar feit. Tevens bieden de bijzondere voorwaarden de verdachte een houvast om met behulp van begeleiding en behandeling het rechte pad, dat hij nu bewandelt en tot dat hij het strafbare feit kennelijk ook bewandelde, te blijven volgen.

Tenuitvoerlegging van de opgelegde gevangenisstraf zal volledig plaatsvinden binnen de penitentiaire inrichting, tot het moment dat de verdachte in aanmerking komt voor deelname aan een penitentiair programma, als bedoeld in artikel 4 Penitentiaire beginselenwet of tot het moment dat de regeling van voorwaardelijke invrijheidsstelling aan de orde is, als bedoeld in artikel 6:2:10 Wetboek van Strafvordering.

De vordering van de benadeelde partij

De benadeelde [slachtoffer] heeft zich door het stellen van een vordering tot een vergoeding van haar schade tot een bedrag van € 60.296,50 vermeerderd met de wettelijke rente, waaronder € 15.000 immateriële schade, civiele partij gesteld in het strafgeding.

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft geconcludeerd tot toewijzing van de vordering van [slachtoffer] met oplegging van de zogenoemde schadevergoedingsmaatregel voor het volledige bedrag van de aan [slachtoffer] toe te wijzen vergoeding van haar schade.

Het standpunt van de verdediging

De raadsvrouw refereert zich aan het oordeel van de rechtbank ten aanzien van de gevorderde vergoedingen voor de reiskosten en voor de kosten voor de vervanging van het matras. Ten aanzien van de gevorderde vergoedingen voor immateriële schade en voor de studievertraging heeft de raadsvrouw geconcludeerd dat de begroting daarvan te hoog is en verzocht deze bedragen te matigen.

Het oordeel van de rechtbank

De rechtbank acht de verdachte schuldig aan de verkrachting van het slachtoffer [slachtoffer] . Hieruit volgt dat hij onrechtmatig heeft gehandeld ten opzichte van het slachtoffer en dat hij verplicht is de schade die het rechtstreeks gevolg is van zijn handelen te vergoeden.

Materiële schade

Nu de verdediging de posten ‘reiskosten’ en ‘matras’ niet heeft betwist, zal de rechtbank deze posten geheel toewijzen.

Studievertraging

Namens het slachtoffer heeft mr. Odink betoogd dat zij als gevolg van het strafbare feit een studievertraging van 2 jaren heeft opgelopen. Mr. Odink heeft verwezen naar de Richtlijn Studievertraging van de Letselschaderaad. Naar het oordeel van mr. Odink moet de schade door de studievertraging worden begroot op tweemaal het normbedrag ad € 22.475.

De rechtbank is van oordeel dat de studievertraging gedurende het eerste jaar voldoende is onderbouwd en dat de gevorderde vergoeding van de daardoor door [slachtoffer] opgelopen schade redelijk is begroot en dat het billijk is deze vordering in zoverre aan haar toe te wijzen. Het slachtoffer was studente, is na het feit bij haar ouders gaan wonen, en was niet in staat om een studie te volgen of te gaan werken. Zij heeft dientengevolge geen inkomsten genoten in dat jaar. De rechtbank zal dan ook de schade als gevolg van de studievertraging toewijzen tot een bedrag van € 22.475.

Ten aanzien van het tweede jaar van de studievertraging is de rechtbank van oordeel dat vooralsnog niet voldoende is onderbouwd dat de schade door dat tweede jaar vertraging van de studie het rechtstreeks gevolg is van het strafbare feit. Om de benadeelde partij alsnog in de gelegenheid te stellen deze studievertraging van 2 jaar nader te onderbouwen, zou het onderzoek ter terechtzitting moeten worden geschorst, hetgeen een onevenredige belasting van het strafproces zal opleveren. De rechtbank zal de benadeelde partij ten aanzien van het méér gevorderde daarom niet-ontvankelijk verklaren in haar vordering.

Immateriële schade

De rechtbank stelt voorop dat als schade, die het gevolg is van een onrechtmatige daad, een nadeel omvat dat niet uit vermogensschade bestaat, de benadeelde op grond van artikel 6:106, lid 1, aanhef en onder b van het Burgerlijk Wetboek recht heeft op een naar billijkheid vast te stellen schadevergoeding. Dat kan als de benadeelde partij lichamelijk letsel heeft opgelopen, in zijn eer of goede naam is geschaad of op een andere wijze in zijn persoon is aangetast. Het slachtoffer in deze zaak heeft naast lichamelijk letsel, ook psychisch letsel opgelopen als gevolg van de verkrachting. Dit blijkt genoegzaam uit het schrijven van de psycholoog, met wie zij in de periode van 11 maart 2020 tot en met 10 augustus 2021 regelmatig gesprekken heeft gehad en uit de schriftelijke slachtofferverklaring.

Gelet op de bedragen die in soortgelijke zaken worden toegewezen, zal de rechtbank het gevorderde bedrag van € 15.000,- geheel toewijzen.

Het totaal toe te wijzen bedrag, € 37.821,50, zal worden vermeerderd met de wettelijke rente en de rechtbank zal eveneens de vordering van de officier van justitie tot het opleggen aan de verdachte van de schadevergoedingsmaatregel toewijzen, opdat aan [slachtoffer] de belasting van het innen van het als vergoeding van haar schade aan haar toe te wijzen bedrag zal worden bespaard en zij bovendien eventueel in aanmerking komt om een voorschot te ontvangen ten laste van de staat.