Rechtbank Midden-Nederland, eerste aanleg - meervoudig strafrecht overig

Feiten 1, 2 en 4

De verdachte heeft bekend dat hij feit 1, 2 en 4 van de beschuldiging heeft gepleegd, zoals deze hieronder bewezen zijn verklaard. Dit gaat om de identiteitsfraude (feit 1), de oplichting (feit 2) en de bedreiging (feit 4). Namens hem is ook niet om vrijspraak van deze feiten gevraagd. Daarom hoeft de rechtbank de inhoud van de bewijsmiddelen niet uit te schrijven, maar kan zij volstaan met een opsomming van de door haar gebruikte bewijsmiddelen, namelijk:

Feit 1 – identiteitsfraude

Feit 2 – oplichting via Marktplaats

Feit 4 – bedreiging van familieleden

Op basis van de verklaringen van de verdachte en de andere gebruikte bewijsmiddelen komt de rechtbank tot de conclusie dat verdachte feit 1, 2 en 4 heeft gepleegd. Daarbij merkt de rechtbank op dat verdachte (anders dan tegen de politie) op de zitting heeft gezegd dat hij zijn moeder niet heeft bedreigd. Omdat geen (gedeeltelijke) vrijspraak voor feit 4 is bepleit, en verdachte heeft bekend dat hij zich schuldig heeft gemaakt bedreiging, volstaat de rechtbank ook voor dit gedeelte met een opsomming van de bewijsmiddelen.

Feit 3 – bedreiging van de politie

De rechtbank oordeelt daarnaast dat verdachte feit 3 van de beschuldiging heeft gepleegd. Dat oordeel is gebaseerd op de volgende bewijsmiddelen.

De verklaring van verdachte op de zitting

Er is gebeld met mijn telefoonnummer.

Aangifte

Op zaterdag 1 maart 2025 omstreeks 14.12 uur werd het Regionaal Service Centrum van Politie gebeld door een persoon die aangaf een bom op het politiebureau aan de [adres 2] te [plaats] te willen plaatsen. Er was een telefoonnummer bekend van de verdachte, deze zou mogelijk woonachtig zijn in Nieuwegein op de [straat] en gevarenclassificaties hebben voor alcoholist en harddrugsgebruiker. Later bleek dit telefoonnummer te horen bij verdachte [verdachte] , geboren op [geboortedatum] -1982. Op zaterdag 1 maart 2025 omstreeks 14.12 uur werd het Regionaal Service Centrum van Politie gebeld door een persoon die aangaf een bom op het politiebureau aan de [adres 2] te [plaats] te willen plaatsen. Er was een telefoonnummer bekend van de verdachte, deze zou mogelijk woonachtig zijn in Nieuwegein op de [straat] en gevarenclassificaties hebben voor alcoholist en harddrugsgebruiker. Later bleek dit telefoonnummer te horen bij verdachte [verdachte] , geboren op [geboortedatum] -1982. (Voetnoot 12)

Proces-verbaal van verdenking

Op zaterdag 1 maart 2025, om 14.12 uur kwam er bij het Regionaal Service Centrum Midden- Nederland een telefoongesprek binnen dat 15 seconden duurde. Het telefoongesprek werd gevoerd met telefoonnummer [telefoonnummer] .

In het telefoongesprek werd gezegd:

Vrouw: “Goedemorgen Politie, u spreekt met **. Wat kan ik voor u doen?”Man: “Mevrouw, ik wil graag doorverbonden worden.. Sorry ik ben mijn stem kwijt. Euhm, doorverbonden worden met euhm.. Politiebureau [locatie] .”Vrouw: “Ik kan niet rechtstreeks doorverbinden, maar waar wilt u de collega's over spreken?”Man: “Wat zegt u?” (Voetnoot 13)Vrouw: “Ik kan niet rechtstreek doorverbinden, maar waar wilt u de collega’s over spreken?”Man: “U vraagt mij nu waar ik iemand over wil spreken?”Vrouw: “Ja dat klopt inderdaad.”Man: “Dat ik een bom ga plaatsen, wacht maar”.Hierna werd de verbinding verbroken.

Het Real-Time Intelligence Center (RTIC) deed onderzoek naar de gebruiker van het telefoonnummer. Uit dit onderzoek kwam naar voren dat het telefoonnummer bij verdachte [verdachte] , geboren op [geboortedatum] 1982, te [geboorteplaats] in gebruik is. (Voetnoot 14)

Bewijsoverweging feit 3

De verdediging heeft namens de verdachte aangevoerd dat de mededeling ‘Dat ik een bom ga plaatsen, wacht maar’ onder deze omstandigheden niet voldoet aan de vereisten die gelden voor bedreiging. De mededeling zou te algemeen zijn om daaruit bij de medewerkers van politiebureau [locatie] de redelijke vrees te laten ontstaan dat verdachte zijn bedreiging ten uitvoer zou leggen. Ook zou verdachte niet het vereiste opzet hebben gehad op het laten ontstaan van vrees bij de politie.

De rechtbank ziet dit anders en is van oordeel dat er zowel sprake was van redelijke vrees voor tenuitvoerlegging, en dat ook sprake was van (voorwaardelijke) opzet bij de verdachte op het ontstaan van vrees en het op de hoogte raken van politiebureau [locatie] . De verdachte heeft de politie gebeld en vroeg meteen om te worden doorverbonden met specifiek politiebureau [locatie] . Toen hij niet werd doorverbonden, zei hij tegen de telefoniste dat hij een bom ging plaatsen. Deze mededeling is concreet en naar zijn aard bedreigend. Omdat de verdachte specifiek verzocht om contact te krijgen met politiebureau [locatie] , leidde zijn mededeling tot de redelijke vrees bij de medewerkers van politiebureau [locatie] dat de verdachte daar een bom zou gaan plaatsen. Die vrees zorgde ook voor het (tijdelijk) sluiten van het bureau. Daarnaast had verdachte zowel opzet op het op het op de hoogte raken van de bedreiging door politiebureau [locatie] , als op het laten ontstaan van vrees bij de bedreigde op de tenuitvoerlegging van de bedreiging. Dat hij er opzet op had dat politiebureau [locatie] op de hoogte raakte van zijn bedreiging blijkt uit het feit dat de verdachte de telefoniste verzocht heeft om hem door te verbinden met dit politiebureau en dat hij, toen dit niet lukte, zijn bedreiging aan haar mededeelde. Zijn opzet op het laten ontstaan van vrees bij de bedreigde blijkt uit de aard van zijn mededeling. Die is zodanig alarmerend dat het opzet op het laten ontstaan van vrees in zijn boodschap besloten ligt.

Ernst en omstandigheden van de feiten

De verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan vier strafbare feiten. Hij heeft identiteitsfraude gepleegd, een koper op Marktplaats opgelicht, de politie bedreigd en familieleden bedreigd. De verdachte heeft door het plegen van deze feiten onder andere gevoelens van onveiligheid en overlast veroorzaakt bij de betrokkenen.

De verdachte heeft de beveiligingspas van aangever [benadeelde 1] gevonden, deze bewerkt door zijn eigen foto daarop te plaatsen en deze vervolgens gebruikt om aangeefster [benadeelde 2] via Marktplaats op te lichten. Dat zijn gegevens door de verdachte gebruikt zijn, heeft veel impact gemaakt op aangever [benadeelde 1] . De aangever is bang dat zijn gegevens vaker zijn of worden gebruikt en daardoor voelt hij zich onveilig. Ook vreest aangever [benadeelde 1] dat het misbruik van zijn beveiligerspas leidt tot imagoschade voor zijn bedrijf, omdat zijn gegevens zijn gebruikt bij het plegen van een strafbaar feit (de oplichting via Marktplaats). De rechtbank neemt het verdachte kwalijk dat hij persoonsgegevens van aangever [benadeelde 1] heeft misbruikt voor zijn eigen gewin en dat hij daarbij negatieve gevolgen daarvan voor aangever [benadeelde 1] voor lief heeft genomen. De oplichting, waar aangeefster [benadeelde 2] slachtoffer van is geworden, heeft tot schade geleid bij de aangeefster. Zij heeft betaald voor een koffiezetapparaat wat zij vervolgens nooit heeft ontvangen. Daarmee heeft verdachte de belangen van aangeefster [benadeelde 2] veronachtzaamd. Dit soort feiten leidt tot onveiligheid en wantrouwen in het digitale handelsverkeer en het valt verdachte aan te rekenen dat hij daaraan een bijdrage heeft geleverd.

Verdachte heeft medewerkers van de politie bedreigd door telefonisch mede te delen dat hij een bom zou plaatsen. Doordat hij specifiek politiebureau [locatie] noemde, heeft deze bedreiging ertoe geleid dat de politie genoodzaakt was om dit bureau te sluiten. Dit heeft niet alleen tot veel onrust en overlast geleid, maar het heeft er ook voor gezorgd dat politiemedewerkers niet in staat waren om hun normale werkzaamheden te verrichten en dat het politiebureau gedurende langere tijd onbereikbaar was voor burgers. De rechtbank neemt het verdachte zeer kwalijk dat hij zonder enige aanleiding zoveel commotie en overlast heeft veroorzaakt en dat hij het werk van de politie heeft verstoord. Tot slot heeft de verdachte zich schuldig gemaakt aan bedreiging van zijn moeder, haar partner en zijn stiefzus. Hij heeft doodsbedreigingen naar hen geuit. Ook schreef hij dat hij het huis van zijn stiefzus in brand zou steken, terwijl hij in het verleden daadwerkelijk tot brandstichting bij haar woning is overgegaan. Verdachte had de bedoeling om zijn familieleden de stuipen op het lijf te jagen. Dit alles heeft veel impact gehad op zijn familie. Verdachte had daar geen oog voor en dacht slechts aan zichzelf.

Op de zitting heeft de verdachte alle feiten op de beschuldiging bekend. Hij heeft laten zien dat hij zich bewust is van zijn fouten en heeft spijt betuigd.

Strafblad

Uit het strafblad van de verdachte van 22 mei 2025 blijkt dat hij op 9 april 2024 een strafbeschikking opgelegd heeft gekregen voor een bedreiging. Daar houdt de rechtbank in strafverzwarende zin rekening mee bij de bepaling van de straf.

Reclasseringsadvies

De rechtbank heeft het reclasseringsadvies van 20 mei 2025 over de verdachte gelezen. Dit advies is opgesteld door reclasseringswerker B.A. Weteling van GGZ Fivoor Den Haag. In het reclasseringsadvies staat (samengevat) het volgende. De verdachte is verslaafd aan harddrugs en alcohol en hij heeft de strafbare feiten onder invloed gepleegd. Daarmee bestaat er een direct verband tussen zijn middelenproblematiek en de strafbare feiten. Ook heeft de verdachte schulden en kon hij in de periode van de strafbare feiten niet rondkomen. Daarnaast bestaat een direct verband tussen zijn schuldenproblematiek en de gepleegde strafbare feiten. Verdachte heeft namelijk verklaard dat hij te weinig geld had voor medicatie en hij de bedreigingen pleegde om opgepakt te worden, zodat hij via de politie zijn medicatie zou krijgen. Met de identiteitsfraude en (vervolgens) de oplichting wilde verdachte geld verdienen. Er is beperkt inzicht of ook het psychosociaal functioneren van verdachte een rol heeft gespeeld bij de strafbare feiten.

De reclassering ziet dat de verdachte op dit moment gemotiveerd is voor gedragsverandering. Dat komt mede doordat hij op dit moment permanente huisvesting heeft en een dagbesteding. De reclassering heeft in het verleden ervaren dat zijn motivatie voor gedragsverandering af kan hangen van zijn middelengebruik. Daarom is het noodzakelijk dat de verdachte voor zijn verslavingen wordt behandeld. Ook is dit de reden dat de reclassering het risico op recidive (herhaling) en op het onttrekken aan voorwaarden door de verdachte als hoog inschat.

Al met al adviseert de reclassering bij een veroordeling een gedeeltelijk voorwaardelijke straf, met oplegging van de volgende bijzondere voorwaarden:

Tot slot adviseert de reclassering om haar de opdracht te geven om toezicht te houden op de naleving van deze voorwaarden.

Strafbepaling

De rechtbank heeft voor het opleggen van de straf gekeken naar straffen die in vergelijkbare zaken worden opgelegd. Het zwaartepunt in deze zaak is de bedreiging van het politiebureau door te dreigen met het plaatsen van een bom. Voor een dergelijke bedreiging vindt de rechtbank, gelet op de omschreven ernst van het feit, alleen een onvoorwaardelijke gevangenisstraf passend. Een dergelijke bedreiging In dit geval komen daar nog de identiteitsfraude, oplichting en bedreiging van zijn moeder, partner en stiefzus. Alles samen rechtvaardigt dat een gevangenisstraf van enkele maanden.

Wel houdt de rechtbank er bij de strafoplegging rekening mee dat de verdachte positieve ontwikkelingen doormaakt, die door een langere onvoorwaardelijke gevangenisstraf kunnen worden gefrustreerd.

Al met al leidt dit tot de volgende straf. De rechtbank legt aan de verdachte een gevangenisstraf op van 120 dagen, waarvan 73 dagen voorwaardelijk, met een proeftijd van twee jaren en met aftrek van het voorarrest. Daarnaast legt de rechtbank aan verdachte de bijzondere voorwaarden op zoals die zijn geadviseerd door de reclassering, behalve het contactverbod met de moeder van verdachte. De rechtbank legt dit contactverbod niet op, omdat niet vaststaat dat de moeder van de verdachte dit contactverbod wenst en de verdachte heeft toegelicht dat hij ook na de gepleegde bedreiging weer goed contact met zijn moeder heeft gehad.

De voorlopige hechtenis

De aan verdachte op te leggen straf leidt ertoe dat de rechtbank het geschorste bevel van de voorlopige hechtenis opheft. De op te leggen onvoorwaardelijke gevangenisstraf is namelijk gelijk aan de duur van de voorlopige hechtenis die verdachte heeft ondergaan.