Rechtbank Midden-Nederland, eerste aanleg - meervoudig strafrecht overig

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie stelt zich op het standpunt dat alle feiten wettig en overtuigend te bewijzen zijn.

De standpunten van de officier van justitie worden – voor zover van belang voor de beoordeling – besproken in paragraaf 3.3.

Standpunt van de verdediging

De advocaat van de verdachte verzoekt de rechtbank om de verdachte vrij te spreken van feit 12. De advocaat van de verdachte voert verschillende verweren over het bewijs. Deze worden - voor zover van belang voor de beoordeling - hierna besproken onder paragraaf 3.3.

Ten aanzien van de overige feiten (feit 1 tot en met 11) voert de advocaat van de verdachte geen verweer over het bewijs en refereert zich wat betreft de bewezenverklaring aan het oordeel van de rechtbank.

Bewezenverklaring

De rechtbank verklaart bewezen dat de verdachte:

Feit 1

in de periode van 23 oktober 2016 tot en met 14 mei 2024 te [plaats 1] , meermalen, afbeeldingen, te weten foto’s en video’s en/of films - en gegevensdragers, - te weten Apple iPhone 14 Pro met goednummer 3343881 en BeQuiet desktop met goednummer 3344304 en Apple Ipad met goednummer 3343914 en Coolermaster desktop met goednummer 3343938 en/of Apple Iphone 5 met goednummer 3344360 en Iphone 6 met goednummer 3344383 en HDD WD2 TB met goednummer 3344390 en HDD 2TB met goednummer 3344395 bevattende afbeeldingen van seksuele gedragingen, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet had bereikt, te weten [slachtoffer 1] (geboren op [2008] )(ZD03), [slachtoffer 10] , (geboren op [2010] )(ZD04), [slachtoffer 4] (geboren op [2013] )(ZD05), [slachtoffer 5] (geboren op [2012] )(ZD06), [slachtoffer 6] (geboren [2008] ), [slachtoffer 3] (geboren op [2005] ) en andere personen zijn betrokken of schijnbaar zijn betrokken, heeft vervaardigd en in bezit heeft gehad en welke seksuele gedragingen – zakelijk weergegeven - bestonden uit: het met de hand(en)/vingers betasten en/of aanraken van het geslachtsdeel, de billen en/of borsten van een of meer personen die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet hadden bereikt (Bijlage II collectiescan, p. 185 tot en met 188) en hij aldus van het plegen van dit misdrijf een gewoonte heeft gemaakt;

Feit 2

als muziekdocent op 28 maart 2024 te [plaats 1] , ontucht heeft gepleegd met de aan zijn zorg, opleiding en waakzaamheid toevertrouwde minderjarigen,

Feit 3

op 24 januari 2020 te [plaats 2] , door een andere feitelijkheid, te weten het onverhoeds aanraken, [slachtoffer 9] heeft gedwongen tot het dulden van ontuchtige handelingen, te weten

Feit 4

in de periode 20 maart 2016 tot en met 20 maart 2022 te [plaats 1] met [slachtoffer 1] (geboren op [2008] )(ZD03), die toen de leeftijd van zestien jaren nog niet had bereikt, buiten echt, ontuchtige handelingen heeft gepleegd, te weten (telkens)

Feit 5

in de periode 11 oktober 2015 tot en met 11 oktober 2022 te [plaats 1] , met [slachtoffer 10] , (geboren op [2010] )(ZD04) die toen de leeftijd van zestien jaren nog niet had bereikt, buiten echt, ontuchtige handelingen heeft gepleegd, te weten (telkens)

Feit 6

hij op een of meer tijdstippen in of omstreeks de periode 11 november 2015 tot en met 11 november 2016 te [plaats 1] , althans in Nederland, met

Feit 7

in de periode van 30 juni 2018 tot en met 14 mei 2024 te [plaats 1] , met [slachtoffer 6] , geboren op [2008] , die toen de leeftijd van zestien jaren nog niet had bereikt, buiten echt, ontuchtige handelingen heeft gepleegd, te weten (telkens)

Feit 8

in de periode van 14 januari 2022 tot en met 14 mei 2024 te [plaats 1] , met [slachtoffer 5] (ZD06), geboren op [2012] , die toen de leeftijd van zestien jaren nog niet had bereikt, buiten echt, ontuchtige handelingen heeft gepleegd, te weten (telkens)

Feit 9

in de periode van 14 januari 2022 tot en met 30 november 2023 te [plaats 1] , met [slachtoffer 4] (ZD05), geboren op [2013] , die toen de leeftijd van zestien jaren nog niet had bereikt, buiten echt, ontuchtige handelingen heeft gepleegd, te weten (telkens)

Feit 10

op 25 augustus 2022 te [plaats 1] , met [slachtoffer 11] , geboren op [2012] , die toen de leeftijd van zestien jaren nog niet had bereikt, buiten echt, ontuchtige handelingen heeft gepleegd, te weten

Feit 11

in de periode van 28 mei 2022 tot en met 28 mei 2023 te [plaats 1] , met [slachtoffer 2] , geboren op [2011] , die toen de leeftijd van zestien jaren nog niet had bereikt, buiten echt, ontuchtige handelingen heeft gepleegd, te weten (telkens)

De rest van de tekst van de beschuldiging kan niet worden bewezen. De verdachte wordt daarvan vrijgesproken.

De taal- en/of schrijffouten die in de tekst van de beschuldiging voorkomen zijn in de bewezenverklaring verbeterd. Dit benadeelt de verdachte niet.

De rechtbank heeft in feit 10 de pleegdatum verbeterd gelezen van 22 augustus 2022 naar 25 augustus 2025. Het is de rechtbank op zitting gebleken dat het voor alle betrokken partijen duidelijk is geweest dat het bij die beschuldiging gaat om het incident in het zwembad ten aanzien waarvan in het dossier geen andere datum is genoemd dan 25 augustus 2022. De rechtbank gaat daarom ervan uit dat bij het opstellen van de tenlastelegging een schrijffout is gemaakt. De verbeterde lezing benadeelt de verdachte niet.

feit 1

een gegevensdrager bevattende een afbeelding van een seksuele gedraging, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet heeft bereikt, is betrokken of schijnbaar is betrokken, vervaardigen en in bezit hebben, terwijl van het plegen van dit misdrijf een beroep of gewoonte wordt gemaakt;

feit 2

ontucht plegen met een aan zijn zorg, opleiding of waakzaamheid toevertrouwde minderjarige, meermalen gepleegd;

feit 3

feitelijke aanranding van de eerbaarheid;

feit 10

met iemand beneden de leeftijd van zestien jaren buiten echt ontuchtige handelingen plegen;

t.a.v. feit 4, feit 5, feit 6, feit 7, feit 8, feit 9 en feit 11:

met iemand beneden de leeftijd van zestien jaren buiten echt ontuchtige handelingen plegen, meermalen gepleegd.

Vordering van de officier van justitie

De officier van justitie eist dat de verdachte wordt veroordeeld tot een gevangenisstraf van vier jaar, met aftrek van het voorarrest, waarvan zes maanden voorwaardelijk, met een proeftijd van vijf jaar en met de bijzondere voorwaarden zoals geadviseerd door de reclassering. Zij verzoekt daarnaast de opheffing van de schorsing van de voorlopige hechtenis.

De officier van justitie eist verder dat aan de verdachte een contact- en locatieverbod als vrijheidsbeperkende maatregel voor de duur van vier jaar wordt opgelegd, te vervangen door één week hechtenis voor iedere keer dat de verdachte niet aan de maatregel voldoet.

De officier van justitie eist dat deze maatregel direct na de uitspraak ingaat.

Tot slot eist de officier van justitie dat aan de verdachte een beroepsverbod wordt opgelegd voor het zijn van leraar, voor de duur van acht jaar.

Standpunt van de verdediging

De advocaat van de verdachte verzoekt om de verdachte een onvoorwaardelijke gevangenisstraf op te leggen die gelijk is aan de duur van het voorarrest. Daarnaast kan aan de verdachte een voorwaardelijke gevangenisstraf opgelegd worden met bijzondere voorwaarden en eventueel ook nog een onvoorwaardelijke taakstraf.

De advocaat van de verdachte voert aan dat er weliswaar sprake is van veel feiten maar dat geen sprake is geweest van verstrekkende seksuele handelingen door de verdachte. Daarnaast voert de advocaat aan dat de verdachte in erbarmelijke omstandigheden in voorlopige hechtenis heeft gezeten, hij momenteel niet thuis bij zijn gezin in [plaats 1] woont, er sprake is van een gematigd recidivegevaar en de psychiater adviseert de verdachte verminderd toerekeningsvatbaar te verklaren.

Oordeel van de rechtbank

Bij het bepalen van de straf en maatregelen houdt de rechtbank rekening met de ernst van de gepleegde feiten en de omstandigheden waaronder de verdachte deze feiten heeft gepleegd. Ook weegt de rechtbank het strafblad van de verdachte en zijn persoonlijke omstandigheden mee.

Ernst van de feiten en de omstandigheden waaronder de feiten zijn gepleegd

De verdachte heeft zich in deze zaak schuldig gemaakt aan een groot aantal zedenfeiten gedurende een periode van ongeveer acht jaar en met elf verschillende slachtoffers. Op één slachtoffer na, waren alle slachtoffers nog geen zestien jaar oud. De verdachte heeft zijn eigen seksuele behoeftes boven het belang van de slachtoffers gesteld en is daarbij volledig voorbijgegaan aan hun welzijn.

De verdachte was werkzaam als muziekdocent op een school en heeft vanuit zijn functie als leraar ontuchtige handelingen gepleegd met een oud-leerling ( [slachtoffer 9 (voornaam)] ) en twee minderjarige leerlingen ( [slachtoffer 8 (voornaam)] en [slachtoffer 7 (voornaam)] ).

[slachtoffer 9 (voornaam)] werd aangerand en betast door de verdachte op school, terwijl zij met een andere oud-leerling liedjes aan het zingen was in het muzieklokaal in het kader van het spel SingStar na afloop van een voorlichtingsavond. [slachtoffer 8 (voornaam)] en [slachtoffer 7 (voornaam)] werden door de verdachte bij hem thuis uitgenodigd in zijn muziekstudio om een videoclip van ABBA op te nemen in het kader van het muziekexamen. De verdachte had hen een hoger cijfer in het vooruitzicht gesteld. Eenmaal in zijn muziekstudio aangekomen moesten zij strakke latex pakjes aantrekken en laarzen met hoge hakken. Ook moesten zij spelen alsof zij dood gingen, nadat de verdachte hen met een nepwapen had ‘neergeschoten’. Terwijl [slachtoffer 7 (voornaam)] en [slachtoffer 8 (voornaam)] de videoclip opnamen, liedjes zongen en speelden dat ze doodgingen, betastte de verdachte hen op meerdere plekken over hun gehele lichaam. De verdachte filmde dit alles. Gelukkig zijn [slachtoffer 8 (voornaam)] en [slachtoffer 7 (voornaam)] het handelen van de verdachte vanaf een zeker moment ook gaan filmen, zonder dat de verdachte dat door had, waardoor het ontuchtige handelen van de verdachte aan het licht is gekomen. De melding van [slachtoffer 8 (voornaam)] en [slachtoffer 7 (voornaam)] is het begin geweest van deze strafzaak.

De verdachte heeft daarnaast ontuchtige handelingen gepleegd met buurmeisjes en andere vriendinnetjes van zijn zoontje. Deze ontuchtige handelingen vonden op soortgelijke wijze plaats. De meisjes werden door de verdachte betast tijdens opnames in de studio, tijdens spelletjes als de kieteldood of tijdens ‘moordspelletjes’ waarbij zij (soms in latexpakjes) werden neergeschoten of neergestoken met een nepwapen door de verdachte. De verdachte deed dit op zo een geraffineerde en planmatige wijze, dat de slachtoffers zelf vaak – ook vanwege hun jonge leeftijd – niet (helemaal) door hadden waar de verdachte mee bezig was en ook het ontuchtige karakter van zijn handelen niet zagen. Bovendien haalde de verdachte de slachtoffers over om mee te werken, door hen eten bij de MacDonalds , uitjes of andere beloningen in het vooruitzicht te stellen. Verdachte beroofde de slachtoffers op een gewiekste manier van hun onschuld. Uit het dossier volgt dat wanneer de slachtoffers signalen gaven dat zij het niet wilden, door bijvoorbeeld zijn hand weg te duwen van hun borst of van hun vagina, de verdachte daar geen boodschap aan had en zijn hand weer teruglegde en doorging met zijn ontuchtige handelingen.

De verdachte heeft een deel van de ontuchtige handelingen gefilmd. Deze beelden zijn op zijn gegevensdragers aangetroffen. Deze aangetroffen video’s en foto’s zijn gekwalificeerd als kinderporno. De verdachte heeft zich dus ook schuldig gemaakt aan het vervaardigen en bezitten van kinderporno.

Uit de slachtofferverklaringen die op de zitting zijn voorgelezen door of namens de slachtoffers blijkt wat de impact is geweest van het handelen van de verdachte. De verdachte heeft misbruik gemaakt van het vertrouwen dat de slachtoffers in hem mochten stellen als leraar en als volwassene. De feiten hebben niet alleen gevolgen voor de slachtoffers maar ook voor hun ouders. Het vertrouwen dat ook deze ouders in de verdachte als muziekdocent, als buurman en/of als vriend van de familie hadden gesteld, heeft hij ernstig beschaamd.

Hoewel de verdachte (groten)deels bekent en meerdere malen op zitting heeft gezegd dat hij ‘dom is geweest’ en ‘te ver is gegaan’, ziet de rechtbank daarin geen aanwijzing dat hij de volledige verantwoordelijkheid neemt voor wat hij de slachtoffers heeft aangedaan. Hij lijkt de daadwerkelijke impact van zijn handelen nog steeds niet in te zien. Op de zitting heeft de verdachte de bewezenverklaarde feiten zo nu en dan gebagatelliseerd en hij blijft tot op heden ontkennen dat er een seksueel motief achter zijn handelen zat. De rechtbank vindt deze verklaring niet alleen ongeloofwaardig, maar ook zorgelijk. Daarbij wijst de rechtbank in het bijzonder op de legale pornografie die op de gegevensdragers van de verdachte is aangetroffen, waarin vrouwen in latexkleding acteren dat ze sterven waarbij ze zich achterover laten vallen, het lichaam schokt en de tong uit de mond hangt. De verdachte heeft precies die pornografie nagespeeld met de minderjarige slachtoffers.

Als volwassene, en zeker ook als leraar en familievriend, had de verdachte de (minderjarige) slachtoffers juist moeten beschermen en veiligheid moeten bieden. In plaats daarvan heeft de verdachte het vertrouwen dat in hem werd gesteld in grove mate beschaamd. De rechtbank rekent dit alles de verdachte zwaar aan.

Persoonlijke omstandigheden van de verdachte

Het strafblad van de verdachte

Uit het strafblad van de verdachte van 2 juni 2025 blijkt dat de verdachte niet eerder is veroordeeld voor een strafbaar feit. De rechtbank weegt het strafblad daarom niet in strafverzwarende zin mee.

De rechtbank weegt wel in strafverzwarende zin mee dat de verdachte meerdere malen door verschillende personen is gewaarschuwd vanwege vermeend grensoverschrijdend gedrag. In 2014 en 2018 zijn bij de school waar de verdachte werkte meldingen gemaakt van ongewenste aanrakingen, waarna een coachingstraject is gestart met als doel dat de verdachte zijn gedrag ten opzichte van leerlingen zou verbeteren en de grenzen beter zou bewaken. In 2020 meldde aangeefster [slachtoffer 9 (voornaam)] bij de school dat zij was betast (feit 3) en daarvoor kreeg de verdachte een officiële berisping. Er vond wederom een coachingstraject plaats vanuit school en er werden afspraken gemaakt, waaronder de afspraak dat de verdachte geen één-op-één contact zou hebben met leerlingen. De verdachte is daarnaast ook door ouders van slachtoffers gewezen op zijn gedrag. De verdachte ontkende de aantijgingen steeds stellig of maakte die kleiner.

De verdachte is dus meerdere keren expliciet gewezen op het grensoverschrijdende en strafbare karakter van zijn handelen, maar heeft zich daar niet door laten weerhouden. Sterker nog, de verdachte overtuigde juist de (terecht) bezorgde ouders dat er niets aan de hand was en zorgde er op die manier voor dat de kinderen bij hem thuis bleven komen en hij zijn strafbare gedrag kon voortzetten.

Het advies van de psycholoog en psychiater

Psycholoog [H] schrijft in haar rapportage van 21 maart 2025 dat de verdachte geen informatie over zichzelf wilde verschaffen en de neiging had om zijn eigen tekortkomingen te bagatelliseren. De psycholoog concludeerde dat hij geen psychische stoornis bij de verdachte kon vaststellen en adviseerde de verdachte de tenlastegelegde feiten volledig toe te rekenen. Daarbij merkte de psycholoog wel op dat niet viel uit te sluiten dat het beeld op het gebied van seksualiteit onvolledig was doordat de verdachte op dat vlak geen volledige openheid had gegeven en een sociaalwenselijke houding leek aan te nemen.

De officier van justitie heeft vervolgens bij het NIFP verzocht om een second opinion op het psychologisch rapport. Volgens de officier van justitie was het namelijk feitelijk onjuist dat de psycholoog onvoldoende informatie had over verdachte om een conclusie te trekken over de aanwezigheid van een (seksuele) stoornis.

De second opinion is gegeven door psychiater [I] . De psychiater heeft gerapporteerd in het psychiatrisch rapport van 14 augustus 2025. Daarin staat dat bij de verdachte sprake is van een parafiele stoornis met lichte beperkingen in de sociale afstemming en een tekortschietende impulsregulatie. Ook is het denken van de verdachte egocentrisch en heeft hij weinig empathie voor de aangeefsters. Verder zijn de zelfkritische en reflectieve vaardigheden van de verdachte beperkt en heeft hij de neiging tot een overwaardig zelfbeeld. Deze stoornis en beperkingen waren ook aanwezig bij de verdachte ten tijde van de tenlastegelegde feiten en beïnvloedde zijn gedragskeuzes en gedragingen. Door de psychiater wordt daarom geadviseerd om het tenlastegelegde in verminderde mate toe te rekenen.

Het risico op herhaling wordt op de lange termijn ingeschat als matig. Het betreft het risico op seksueel grensoverschrijdend gedrag naar (kwetsbare) vrouwen in alle leeftijden, met name naar hen tot wie hij in een bepaalde machtspositie staat. De psychiater schrijft dat het belangrijk is dat er nadere diagnostiek wordt verricht naar de bovengenoemde beperkingen, zodat meer zicht ontstaat op het (seksuele) gevoelsleven en de sociale interactie van de verdachte. Geadviseerd wordt om aan de verdachte een voorwaardelijk strafdeel op te leggen met een maximale proeftijd. Als bijzondere voorwaarden wordt ambulante behandeling bij een forensische polikliniek zoals [instelling] geadviseerd en geen contact met minderjarigen of andere kwetsbare vrouwen. Dat laatste betekent dat hij niet werkt op scholen of anderszins lesgeeft aan minderjarigen, geen maneges bezoekt waar op dat moment kinderen zijn en het werk van zijn echtgenote niet mag bezoeken omdat daar minderjarigen zijn.

De rechtbank zal bij haar verdere beoordeling uitgaan van het advies van de psychiater.

Het reclasseringsadvies

De rechtbank heeft tot slot kennisgenomen van het reclasseringsadvies van 14 oktober 2025, opgemaakt door reclasseringswerker [A] (hierna: de reclasseringswerker). De reclasseringswerker schrijft dat het delictgedrag van de verdachte een planmatig karakter lijkt te hebben. De verdachte maakte gebruik van de kwetsbaarheid van de slachtoffers, waarbij het de schijn heeft dat hij zijn seksuele fantasieën uitleeft. De verdachte heeft zich er niet door laten weerhouden dat hij eerder door de schoolleiding is aangesproken op zijn grensoverschrijdende gedrag.

Het risico op herhaling wordt ingeschat als gemiddeld en de reclassering sluit zich aan bij de risicoanalyse van de psychiater.

De reclassering adviseert een (deels) voorwaardelijke straf met bijzondere voorwaarden, te weten een meldplicht bij de reclassering, ambulante behandeling, begeleid wonen of maatschappelijke opvang, een contactverbod met de slachtoffers, een dagbesteding, geen andere huisvesting zonder toestemming, vermijden van contact met minderjarigen en het vermijden van digitale omgevingen seksueel misbruik. Geadviseerd wordt om de maximale proeftijd op te leggen en deze voorwaarden en het toezicht dadelijk uitvoerbaar te verklaren.

De reclasseringswerker heeft op de zitting toegelicht dat de verdachte op de wachtlijst staat voor ambulante behandeling bij [instelling] dat die behandeling gericht zal zijn op de seksuele problematiek. De behandeling is volgens de reclasseringswerker ingewikkeld als de verdachte blijft ontkennen dat hij een seksueel probleem heeft.

Strafkader

Gelet op de ernst van de feiten, de gevolgen voor de slachtoffers en de straffen die doorgaans voor soortgelijke feiten worden opgelegd, is de rechtbank van oordeel dat een (langdurige) gevangenisstraf moet worden opgelegd.

Bij het bepalen van de duur van de gevangenisstraf weegt de rechtbank in strafverzwarende zin mee dat het strafbare handelen van de verdachte meerdere jaren heeft voortgeduurd en dat de verdachte is doorgegaan ondanks dat hij van meerdere kanten is gewaarschuwd.

In strafmatigende zin neemt de rechtbank het advies van de psychiater over, dat de strafbare feiten in (enigszins) verminderde mate aan de verdachte kunnen worden toegerekend.

De reclassering en de psychiater vinden het noodzakelijk dat de verdachte wordt behandeld om tot gedragsverandering te komen en daarmee ook het recidivegevaar te verlagen. De rechtbank ziet daarin aanleiding om een deel van de straf voorwaardelijk op te leggen, zodat daaraan onder andere de bijzondere voorwaarde van ambulante behandeling gekoppeld kan worden.

Gelet op dit alles legt de rechtbank aan de verdachte, conform de eis van de officier van justitie, een gevangenisstraf op van vier jaar, waarvan zes maanden voorwaardelijk. De rechtbank legt daarbij de bijzondere voorwaarden op zoals geadviseerd door de reclassering. De rechtbank zal geen locatieverbod voor de plaats [plaats 1] opleggen aan de verdachte, zoals is geëist door de officier van justitie. De verdachte is met zijn gezin geworteld in [plaats 1] en de rechtbank vindt het niet proportioneel als hij na het uitzitten van zijn straf niet bij zijn gezin kan wonen. Daarbij is het de rechtbank niet gebleken dat een locatieverbod voor dit omvangrijke gebied, náást een contactverbod met de slachtoffers, noodzakelijk is ter voorkoming van strafbare feiten.

De rechtbank legt daarbij een proeftijd op van 10 jaar. Die proeftijd is langer dan gebruikelijk. Dat acht de rechtbank noodzakelijk omdat er ernstig rekening mee moet worden gehouden dat de verdachte wederom een misdrijf zal begaan dat gevaar veroorzaakt voor de onaantastbaarheid van het lichaam van een of meer personen. Daarbij wijst de rechtbank erop dat sprake is van een verhoogd recidivegevaar en dat de verdachte een behandeling moet ondergaan om dat recidivegevaar te verminderen. De reclassering en psychiater hebben ten aanzien van die behandeling een maximale proeftijd geadviseerd.

De rechtbank zal om diezelfde redenen bevelen dat de bijzondere voorwaarden dadelijk uitvoerbaar zijn.

Beroepsverbod

De rechtbank kan een beroepsverbod opleggen als de verdachte het strafbare feit in de uitoefening van dat beroep heeft begaan. Daarvan is in deze zaak sprake, aangezien de verdachte een deel van de feiten in de uitoefening van zijn functie als muziekdocent heeft gepleegd.

De rechtbank vindt een bijkomende straf in de vorm van een beroepsverbod ten aanzien van beroepen waarbij hij zorg en/of verantwoordelijkheid draagt voor minderjarigen voor de duur van acht jaar op zijn plaats. Er ging voor de verdachte in de bewezenverklaarde periode geen preventieve werking uit van het feit dat hij eerder door de schoolleiding, maar ook door ouders, is aangesproken op zijn grensoverschrijdende gedrag. Ook het uiteindelijke ontslag op school en zijn (eerste) aanhouding in deze zaak hebben de verdachte er niet van weerhouden om daarna op een andere school te gaan werken. De rechtbank vindt het daarom van groot belang dat wordt verzekerd dat de verdachte voor een langere periode niet meer in aanraking zal komen met minderjarige personen in de uitoefening van zijn beroep, om zo recidive te voorkomen.

Een vrijheidsbeperkende maatregel (art. 38v Sr)

De rechtbank ziet, ter beveiliging van de maatschappij en ter voorkoming van strafbare feiten, aanleiding om aan de verdachte een vrijheidsbeperkende maatregel op te leggen in de zin van artikel 38v Sr. De rechtbank zal bevelen dat de verdachte op geen enkele wijze – direct of indirect – contact heeft of zoekt met alle slachtoffers in deze zaak, zoals nader omschreven in het dictum.

De rechtbank zal deze vrijheidsbeperkende maatregel opleggen voor de duur van vier jaar. Voor iedere keer dat de verdachte deze maatregel overtreedt, zal vervangende hechtenis worden opgelegd voor de duur van één week, met een maximale totale duur van zes maanden.

Daarbij geldt dat toepassing van de vervangende hechtenis de verdachte niet ontslaat van nakoming van deze maatregel.

De verdachte heeft zich met de bewezenverklaarde feiten belastend gedragen tegenover de verschillende slachtoffers. Gelet op de lange periode waarin de verdachte seksueel grensoverschrijdend gedrag heeft vertoond, de waarschuwingen die hij in 2014, 2018 en 2020 in de wind heeft geslagen, en het gegeven dat de verdachte de ernst niet volledig lijkt in te zien, moet er ernstig rekening mee worden gehouden dat de verdachte opnieuw een strafbaar feit pleegt of zich belastend zal gedragen tegenover de slachtoffers. Daarom zal de rechtbank bepalen dat de maatregel direct na de uitspraak ingaat.

De politie ziet toe op handhaving van dit contactverbod.

Gedragsbeïnvloedende en vrijheidsbeperkende maatregel (38z Sr)

Het valt op voorhand niet te zeggen in hoeverre het zal lukken om het recidivegevaar tijdens de proeftijd blijvend te verminderen. Daarbij wijst de rechtbank erop dat de verdachte op de zitting een beperkt ziekte-inzicht en probleembesef heeft laten zien, wat volgens de reclassering de behandeling van de verdachte kan bemoeilijken. Daarnaast zal er aanvullende diagnostiek moeten plaatsvinden, wat van invloed kan zijn op de benodigde behandelwijze en behandelduur van de verdachte.

Gelet op de inschatting van de deskundigen, de ernst van de feiten, de lange periode waarin de feiten zijn gepleegd, de hardnekkigheid waarmee de verdachte zijn gedrag heeft voortgezet ondanks de vele waarschuwingen, en zijn beperkte ziekte-inzicht en probleembesef, is de rechtbank van oordeel dat een maatregel strekkende tot gedragsbeïnvloeding of vrijheidsbeperking als bedoeld in artikel 38z, eerste lid, Sr (hierna: maatregel langdurig toezicht) noodzakelijk is. Daarmee wordt de mogelijkheid gecreëerd dat de verdachte, ook na zijn proeftijd, langdurig onder toezicht wordt gesteld en kan ook in de verdere toekomst het recidiverisico worden teruggedrongen dan wel op een aanvaardbaar niveau worden gehouden. Aan de wettelijke vereisten voor de oplegging van een maatregel langdurig toezicht is voldaan. Gelet op het voorgaande zal de maatregel langdurig toezicht worden opgelegd.

De voorlopige hechtenis

De verdachte heeft in deze strafzaak 192 dagen in voorlopige hechtenis doorgebracht. Deze voorlopige hechtenis is met ingang van 2 juni 2025 geschorst onder voorwaarden. De officier van justitie heeft gevorderd om de schorsing van de voorlopige hechtenis van de verdachte bij einduitspraak op te heffen, gelet op het recidivegevaar. De advocaat van de verdachte heeft verzocht de vordering af te wijzen, omdat er geen sprake is van recidivegevaar.

De rechtbank legt aan de verdachte een straf op die langer is dan de tijd die de verdachte in voorarrest heeft doorgebracht. De voorlopige hechtenis was geschorst tot aan de uitspraak. De rechtbank stelt vast dat de schorsing van de voorlopige hechtenis in beginsel ten einde komt na het wijzen van deze uitspraak. Dit zou betekenen dat de verdachte terug moet naar de gevangenis. Opheffing van de schorsing, zoals door de officier van justitie is gevraagd, is niet aan de orde.

De rechtbank zal beoordelen of het aflopen van de schorsing van de voorlopige hechtenis nog steeds noodzakelijk is, of dat hernieuwde schorsing van de voorlopige hechtenis is aangewezen. Daarbij moet een belangenafweging worden gemaakt tussen de belangen van strafvordering en de belangen van de verdachte.

De enkele omstandigheid dat bij een veroordelend vonnis een gevangenisstraf is opgelegd van langere duur dan de al ondergane voorlopige hechtenis, is geen zelfstandige grond voor opheffing van de schorsing van de voorlopige hechtenis.

De rechtbank is van oordeel dat de verdachte momenteel in een strak schorsingskader loopt met schorsingsvoorwaarden, waarmee het recidiverisico voldoende kan worden ondervangen. De rechtbank ziet daarin aanleiding om opnieuw de schorsing van de voorlopige hechtenis te bevelen. Aan de schorsing zullen dezelfde voorwaarden worden verbonden die aan het voorwaardelijk strafdeel worden verbonden en die dadelijk uitvoerbaar worden verklaard.

Vordering van de officier van justitie

De officier van justitie stelt zich op het standpunt dat alle muziekinstrumenten en bijbehorende goederen terug moeten worden gegeven aan de beslagene en dat alle in beslag genomen gegevensdragers en de camera verbeurd moet worden verklaard.

Standpunt van de verdediging

De advocaat van de verdachte stelt zich op het standpunt dat alle in beslag genomen instrumenten, en ook de rode camera van de partner van de verdachte, aan de verdachte moeten worden teruggegeven. Wat betreft de overige goederen heeft de advocaat van de verdachte geen standpunt ingenomen.

Verbeurdverklaring

De rechtbank zal de volgende in beslag genomen voorwerpen verbeurd verklaren:

Met behulp van deze voorwerpen is de kinderporno vervaardigd en opgeslagen (zoals onder feit 1 bewezen is verklaard).

Teruggave aan verdachte

De rechtbank zal teruggave aan de verdachte gelasten van de volgende in beslag genomen voorwerpen die aan de verdachte toebehoren, aangezien deze voorwerpen niet vatbaar zijn voor verbeurdverklaring of onttrekking aan het verkeer en het belang van strafvordering zich niet tegen teruggave verzet. Uit het dossier blijkt niet dat deze voorwerpen zijn gebruikt bij de bewezenverklaarde feiten. Het gaat om de volgende in beslag genomen voorwerpen:

Vorderingen van de benadeelde partijen

[slachtoffer 8] (feit 2), [slachtoffer 7] (feit 2), [slachtoffer 6] (feit 1 en feit 7) , [slachtoffer 4] (feit 1 en feit 9), [slachtoffer 5] (feit 1 en feit 8), [slachtoffer 1] (feit 1 en feit 4), [slachtoffer 3] (feit 1 en feit 6) en [slachtoffer 10] (feit 1 en feit 5) hebben zich gesteld als benadeelde partij en vorderen de verdachte te veroordelen tot het betalen van een schadevergoeding van € 2.500,00, bestaande uit immateriële schade.

[slachtoffer 2] (feit 11) heeft zich gesteld als benadeelde partij en vordert de verdachte te veroordelen tot het betalen van een schadevergoeding van € 1.750,-, bestaande uit immateriële schade.

Alle benadeelde partijen verzoeken de schadevergoeding te verhogen met de wettelijke rente en om de schadevergoedingsmaatregel op te leggen.

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie stelt zich op het standpunt dat alle vorderingen van de benadeelde partijen geheel kunnen worden toegewezen, omdat deze voldoende zijn onderbouwd. De schadevergoeding moet vermeerderd worden met de wettelijke rente en daarnaast moet de schadevergoedingsmaatregel opgelegd worden.

Standpunt van de verdediging

De advocaat van de verdachte verzoekt alle vorderingen te matigen tot een bedrag van € 500,- gelet op de (beperkte) aard en impact van de bewezen gedragingen.

Oordeel van de rechtbank

Vergoeding van immateriële schade is op grond van art. 6:106 sub b BW mogelijk als de benadeelde partij lichamelijk letsel heeft opgelopen, is aangetast in zijn eer en goede naam of ‘op andere wijze’ in zijn persoon is aangetast. De rechtbank begrijpt dat de vordering van de benadeelde partij in dit geval op deze laatste grondslag is gebaseerd.

Uit de rechtspraak van de Hoge Raad blijkt dat van aantasting in de persoon ‘op andere wijze’ in ieder geval sprake is als het slachtoffer geestelijk letsel (psychische schade) heeft opgelopen. Het bestaan van geestelijk letsel moet naar objectieve maatstaven worden vastgesteld. Als geestelijk letsel niet kan worden vastgesteld, kan de aantasting in de persoon ‘op andere wijze’ volgen uit de aard en de ernst van de normschending (het strafbare feit) en de gevolgen daarvan. De gevolgen moeten met concrete gegevens worden onderbouwd. In uitzonderlijke situaties kunnen de nadelige gevolgen voor het slachtoffer zó voor de hand liggen dat ook zonder nadere onderbouwing kan worden aangenomen dat sprake is van een aantasting in de persoon.

Gelet op de aard en ernst van de normschendingen en de gevolgen daarvan voor de benadeelde partijen, is de rechtbank van oordeel dat de nadelige gevolgen voor de slachtoffers zó voor de hand liggen dat ook zonder nadere onderbouwing kan worden aangenomen dat sprake is van een aantasting in de persoon. De verdachte heeft met zijn ontuchtige handelingen ernstig inbreuk gemaakt op de lichamelijke en geestelijke integriteit van de benadeelde partijen. De verdachte is jarenlang stelselmatig en consequent de grenzen van slachtoffers over gegaan. Hij heeft deze handelingen in veel gevallen heimelijk gefilmd en heeft met zijn handelen het gevoel van vertrouwen maar ook van veiligheid ernstig beschadigd. Het is een feit van algemene bekendheid dat de bewezen gedragingen het aangaan van gezonde relaties en een gezonde (seksuele) ontwikkeling van de benadeelde partijen in de weg kunnen staan. Dat maakt dat de nadelige gevolgen voor de benadeelde partijen zó voor de hand liggen dat ook zonder nadere onderbouwing kan worden aangenomen dat sprake is van een aantasting in de persoon.

Voor de hoogte van de vergoedingen per benadeelde partij houdt de rechtbank met name rekening met de duur en frequentie van het bewezenverklaarde strafbare handelen van de verdachte. De rechtbank ziet daarom aanleiding om een deel van de vorderingen te matigen, namelijk indien en voor zover sprake was van een eenmalige situatie waarin de ontuchtige handelingen plaatsvonden.

De rechtbank wijst de vorderingen van de benadeelde partijen [slachtoffer 6] , [slachtoffer 4] , [slachtoffer 5] , [slachtoffer 1] , [slachtoffer 3] en [slachtoffer 10] geheel toe. Gelet op de bedragen die in soortgelijke zaken als schadevergoeding worden toegekend, is de rechtbank van oordeel dat de gevraagde vergoeding van € 2.500,00 billijk is. De verdachte heeft gedurende een lange periode veelvuldig ontuchtige handelingen gepleegd met deze benadeelde partijen.

De rechtbank wijst de vorderingen van [slachtoffer 8] en [slachtoffer 7] gedeeltelijk toe, omdat de ontuchtige handelingen bij hen niet over een langere periode maar op een dag hebben plaatsgevonden. Gelet op de bedragen die in soortgelijke zaken als schadevergoeding worden toegekend, en gelet op de aard en ernst van de bewezenverklaarde handelingen, is de rechtbank van oordeel dat een vergoeding van € 2.000,00 billijk is. De rechtbank verklaart deze benadeelde partijen in het overige gedeelte van de vordering niet-ontvankelijk.

De rechtbank wijst de vordering van [slachtoffer 2] in zijn geheel toe. Ten aanzien van deze benadeelde partij is bewezen dat de verdachte ontuchtige handelingen heeft gepleegd. De rechtbank is van oordeel dat de gevraagde vergoeding van € 1.750,00 billijk is, gelet op de bedragen die in soortgelijke zaken als schadevergoeding zijn toegekend.

Wettelijke rente

De hiervoor genoemde bedragen die de verdachte aan de benadeelde partijen moet vergoeden worden vermeerderd met de wettelijke rente, telkens vanaf de datum van het ontstaan van de schade, zoals hieronder in de beslissing weergegeven. In de gevallen waarin de rechtbank heeft bewezen verklaard dat de verdachte zich gedurende een periode schuldig heeft gemaakt aan strafbare gedragingen jegens benadeelde partijen, hebben de schadeveroorzakende gebeurtenissen zich gedurende een periode voorgedaan en gaat de rechtbank ervan uit dat de schade van de benadeelde partijen geleidelijk is opgelopen. De rechtbank ziet hierin aanleiding om de aanvangsdata van de wettelijke rente in die gevallen in het midden van de bewezen verklaarde periode te bepalen.

Proceskosten

Bij vorderingen tot schadevergoeding is de hoofdregel dat de partij die ongelijk krijgt, de proceskosten van de andere partij moet vergoeden. Omdat de vorderingen tot schadevergoeding (grotendeels) worden toegewezen, moet de verdachte de kosten vergoeden die de benadeelde partijen hebben gemaakt.

De rechtbank is van oordeel dat op dit moment niet vaststaat dat de benadeelde partijen kosten hebben gemaakt voor het indienen en toelichten van hun vorderingen en begroot de kosten daarom op nihil.

Schadevergoedingsmaatregel

Daarnaast legt de rechtbank ten behoeve van alle benadeelde partijen de schadevergoedingsmaatregel aan de verdachte op. Dit betekent dat de benadeelde partijen de schadevergoeding niet zelf bij de verdachte hoeven te incasseren, maar dat de Staat dit voor hen doet. Als de verdachte de schadevergoeding niet (volledig) betaalt, kan gijzeling (een vorm van vrijheidsbeneming van de verdachte) worden toegepast, zoals hieronder in de beslissing weergegeven. De verdachte mag de schadevergoeding ook rechtstreeks betalen aan de benadeelde partijen. Als hij dat heeft gedaan, is hij niet langer verplicht om aan de Staat te betalen.