Rechtbank Oost-Brabant, op tegenspraak civiel recht overig

[eiseres] vordert primair de waardevermindering van U2. De dragende feitelijke grondslag daarvoor is de stelling van [eiseres] dat U2 onherstelbaar letsel aan zijn mond (“de kaak van het paard is verwoest”; dv sub 1) en aan zijn flanken (“het paard zal nooit meer op beenhulpen kunnen reageren zoals het behoort te reageren”; dv sub 1) heeft opgelopen. Als gevolg van dat onherstelbare letsel, zou U2 niet meer als dressuurpaard kunnen worden ingezet, aldus [eiseres].

[gedaagde 1] heeft als verweer, bij gebrek aan overtuigend bewijs, het bestaan van de door [eiseres] gestelde mankementen aan U2 betwist.

Ook [gedaagden] heeft betwist dat sprake is van letsel. Ter onderbouwing heeft [gedaagden] onder meer overgelegd een verklaring van de heer [dierenarts 1], die U2 sinds 2009 als dierenarts heeft begeleid. [dierenarts 1] stelt onder meer:

“Zolang ik U2 ken, heb ik nooit problemen van zijn mond gezien of er klachten van gehoord. Ook van zijn huid thv de flanken heb ik zeker geen chronisch probleem opgemerkt.”

Verder heeft [gedaagden] overgelegd een verklaring van de heer [naam], die luidt:

“Hierbij verklaar ik [naam] dat ik al 8 jaar de monden van de paarden bij Stal [gedaagden] controleert en behandeld waaronder ook het paard U2. Bij controle aan zijn mond heb ik nooit iets van kwelling of dierenmishandeling geconstateerd.”

Daarnaast heeft [gedaagden] overgelegd een verklaring van de heer [dierenarts 2], een dierenarts aan wie [gedaagden] de door [eiseres] ingebrachte documenten van veterinaire aard ter beoordeling heeft voorgelegd. [dierenarts 2] verklaart onder meer:

“Er is geen enkele aanwijzing dat de geconstateerde veterinaire afwijkingen onherstelbaar zouden zijn en dat een verdere carrière als wedstrijdpaard uitgesloten is. De taxateur is derhalve bij de waardebepaling van U2 van een onjuiste veronderstelling uitgegaan.”

Naar het oordeel van de rechtbank heeft [eiseres] - afgezet tegen het (onderbouwde) verweer van [gedaagde 1] en [gedaagden] - onvoldoende gemotiveerd gesteld dat U2 onherstelbaar mondletsel heeft opgelopen. [eiseres] heeft ter onderbouwing van het gestelde mondletsel in het geding gebracht een rapport van 21 februari 2014 van de heer [hoogleraar], die als hoogleraar is verbonden aan de Universiteit Gent, faculteit diergeneeskunde ([eiseres] prod. 25). Op 13 februari 2014 is U2 aldaar onderzocht. Naar aanleiding van een mondonderzoek merkt [hoogleraar] in het rapport enkel op:

“* duidelijke verlittekening beide lagen (slijmvliezen gesloten)

* het beenweefsel van de onderkaak vertoont bilateraal een diepe depressie (botresorptie) omgeven door botaanwassen.

* normaal slijtagepatroon van de maaltanden”

[hoogleraar] stelt niet dat hiermee sprake is van blijvende letsels. Integendeel, in het rapport van 21 februari 2014 merkt [hoogleraar] nog op dat geleidelijke opbouw van de revalidatie mogelijk is. Aanwijzingen voor het bestaan van blijvend mondletsel zijn in dit rapport derhalve niet te vinden. Daar komt bij dat [hoogleraar] in zijn latere rapportage van 7 februari 2015 ([eiseres] prod. 42) lijkt terug te komen op zijn conclusie dat bij U2 sprake is van botresorptie. Gewezen op het ogenschijnlijk gewijzigde standpunt van [hoogleraar], heeft mr. Wensing ter zitting bevestigd dat [hoogleraar] terugkomt op zijn eerdere oordeel over botresorptie en heeft hij verklaard dat hij daar verder niets aan toe te voegen heeft.

Bovendien stelt [hoogleraar] in die latere rapportage dat een dierenarts de zogenoemde nieuwbeenvorming in de mond (botvorming als gevolg van een ontsteking van het botvlies veroorzaakt door te krachtig bitgebruik) kan verwijderen, waardoor paarden opnieuw makkelijker berijdbaar zijn met een bit. Het is volgens [hoogleraar] effectief zo dat deze ingreep ook bij U2 mogelijk zou zijn, waardoor die een veel hoger bitcomfort in de mond kan krijgen en opnieuw in de sport actief kan worden. Ook dit duidt naar het oordeel van de rechtbank niet op het bestaan van blijvend letsel in de mond van U2, dat afbreuk zou doen aan zijn inzetbaarheid als dressuurpaard.

[eiseres] heeft voorts overgelegd een taxatierapport van [taxateur] van Cavalcade Hippisch Taxatie- en Adviesbureau van 17 maart 2014, waarin deze schrijft dat U2 op de inspectiedatum kampt met blessures en dat een verdere carrière als wedstrijdpaard op veterinaire gronden uitgesloten moet worden. Dit stuk kan [eiseres] echter niet baten, aangezien [taxateur] zijn conclusie niet toelicht, zodat onduidelijk blijft of [taxateur] onder die blessures en veterinaire gronden ook het mondletsel van U2 schaart.

Hetgeen [eiseres] overigens heeft aangevoerd of ingebracht, onderbouwt niet haar stelling aangaande de onherstelbaarheid van het mondletsel.

Het gestelde mondletsel kan derhalve de vordering van [eiseres] niet ondersteunen.

Ook de stelling van [eiseres] dat U2 onherstelbare letselschade aan de flanken heeft opgelopen als gevolg van het zogenoemde doorsporen, ontbeert naar het oordeel van de rechtbank een deugdelijke onderbouwing. Medische stukken op dat punt ontbreken en uit de niet toegelichte conclusies van [taxateur] in zijn taxatierapport kan niet worden opgemaakt dat deze betrekking hebben op onherstelbaar letsel aan de flanken. Ter zitting heeft [eiseres] dienaangaande enkel verklaard:

“Na 7 weken was het nog zichtbaar en was U2 gevoelig op de buik. Een paard is gevoelig op de huid. Hij is verder niet bereden. Ik weet niet hoe hij zou reageren als hij weer aangespoord wordt. Ik weet niet of het letsel aan de flanken blijvend is. Als er zo’n verwonding is geweest, blijft het altijd een gevoelige plek voor het paard, omdat het zich die verwonding herinnert.”

Mr. Wensing verklaart op dit punt ter comparitie:

“Als de huid geneest, is het nog maar de vraag of het paard op die plek ongevoelig blijft. Door het eerdere letsel, kan als het ware het gaspedaal niet meer gebruikt worden. Dat heeft gevolgen voor de functionaliteit van het paard als rijpaard.”

De stelling van [eiseres] dat U2 zich de verwonding zal blijven herinneren, wat een aanwijzing is voor het bestaan van blijvend letsel, vindt echter in geen enkel ingebracht (medisch) stuk bevestiging. De enkele door mr. Wensing genoemde mogelijkheid dat het paard op de plek van het doorsporen ongevoelig blijft, is speculatief en daarmee onvoldoende overtuigend om de vordering van [eiseres] te kunnen ondersteunen.

Ook het gestelde letsel aan de flanken kan de vordering van [eiseres] derhalve niet dragen.

Nu [eiseres] onvoldoende onderbouwd heeft gesteld dat sprake is van onherstelbaar letsel bij U2, ontvalt de feitelijke grondslag van de voorliggende primaire schadevergoedingsvordering. Deze moet reeds daarom worden afgewezen.

De subsidiaire vordering tot betaling van een in goede justitie te bepalen som, is zonder een nadere toelichting - die [eiseres] niet heeft gegeven - te onbepaald en moet daarom worden afgewezen.

Dit brengt mee dat ook de gevorderde vergoeding van buitengerechtelijke incassokosten niet kan worden toegewezen.

in reconventie:

[gedaagde 1] verwijt [eiseres] - kort gezegd - dat zij naar de Telegraaf toe [gedaagde 1] een dierenbeul heeft genoemd en [gedaagde 1] ervan heeft beschuldigd ernstig letsel aan U2 toegebracht te hebben.

[eiseres] heeft als verweer aangevoerd dat er geen sprake is van een opzettelijke onjuiste mededeling, dat het niet gaat om verdachtmakerij, dat [eiseres] zich niet onnodig grievend heeft uitgelaten en dat [eiseres] niet verantwoordelijk is voor de inhoud van door media geplaatste artikelen.

De rechtbank stelt allereerst vast dat [gedaagde 1] in het artikel van de Telegraaf niet wordt gekwalificeerd als dierenbeul. Het woord dierenbeul wordt in het artikel geheel niet gebruikt. Naar het oordeel van de rechtbank is het artikel in de Telegraaf niet meer dan een korte, zakelijke weergave van de zaak die in conventie speelt. Het artikel geeft het in conventie ingenomen standpunt van [eiseres] weer. De naam van [gedaagde 1] wordt in het artikel slechts twee keer genoemd en wel in de volgende zinnen:

“Ook worden [gedaagde 4], deelneemster aan vier Olympische Spelen, en haar succesvolle dochter[gedaagde 3] gedagvaard, samen met hun gerenommeerde dressuurstal, [gedaagde 2], en U2’s berijdster [gedaagde 1].” en “Fotomodel [eiseres] eist een schadevergoeding van amazone [gedaagde 1] en van de familie [gedaagden].”

Dit is feitelijke en juiste informatie. Het enkele feit dat [eiseres] haar standpunt en haar intentie om [gedaagde 1] in rechte te betrekken aan de Telegraaf kenbaar heeft gemaakt, maakt op zichzelf niet dat zij onrechtmatig jegens [gedaagde 1] heeft gehandeld.

De omstandigheid dat ten tijde van de publicatie van het artikel de dagvaarding nog niet was uitgebracht, maakt dit niet anders. Datzelfde geldt voor de omstandigheid dat [gedaagde 1] de beweringen van [eiseres] betwist.

Andere omstandigheden ter onderbouwing van haar stelling dat [eiseres] onrechtmatig heeft gehandeld, heeft [gedaagde 1] niet naar voren gebracht.