Rechtbank Rotterdam, eerste aanleg - meervoudig strafrecht overig

Algemene overweging

De straf die aan de verdachte wordt opgelegd, is gegrond op de ernst van het feit, de omstandigheden waaronder het feit is begaan en de persoon en de persoonlijke omstandigheden van de verdachte. Daarbij wordt in het bijzonder het volgende in aanmerking genomen.

Feit waarop de straf is gebaseerd

De verdachte heeft ’s nachts opzettelijk brand gesticht in zijn kamer van het behandelcentrum, waar hij destijds verbleef. Door zijn handelen is het gehele interieur, de muren en het plafond van de kamer beroet en (ernstig) aangetast door de brand. Ook de muren en het plafond van de gang waarin zich de kamer bevond waren beroet. Kennelijk hadden de hete rookgassen en giftige dampen zich ook hier naartoe verspreid. In drie kamers op de gang van de unit, waar de verdachte verbleef, lagen tijdens de brand drie personen te slapen. De verdachte heeft door zijn handelen niet alleen gevaar veroorzaakt voor het leven van de in de unit slapende personen, maar ook voor het leven van de medewerkers van het behandelcentrum die op dat moment aan het werk waren. Dit betreft een zeer ernstig feit vanwege de gevaarlijke situatie die de verdachte daarmee in het leven heeft geroepen. Dat de gevolgen hiervan beperkt zijn gebleven tot brand- c.q. roetschade, is niet aan de verdachte te danken, maar is te danken aan snel optreden van medewerkers van het behandelcentrum en de brandweer. De verdachte heeft zich bij het plegen van dit feit kennelijk laten leiden door onvrede over zijn leefomgeving en zijn medicatie zonder zich te bekommeren om de mogelijk zeer ernstige gevaren die zijn handelen voor personen en goederen teweeg zou kunnen brengen. Feiten zoals onderhavige zijn uiterst bedreigend en beangstigend voor de betrokkenen en kunnen in de samenleving tot onrust leiden en bijdragen aan gevoelens van angst en onveiligheid. De rechtbank neemt dit de verdachte zeer kwalijk.

Conclusies van de rechtbank

Gelet op hetgeen de rechtbank hierboven heeft overwogen, komt zij tot de volgende conclusies.

De conclusies van de psychiater worden gedragen worden door zijn/haar bevindingen en door hetgeen ook overigens op de terechtzitting is gebleken. De rechtbank neemt daarom die conclusies over en maakt die tot de hare.

De verdachte wordt in verminderde mate toerekeningsvatbaar geacht. Bij hem bestond tijdens het begaan van het feit een gebrekkige ontwikkeling of ziekelijke stoornis van de geestvermogens in verband waarmee hij in verminderde mate toerekeningsvatbaar wordt geacht.

Gezien de ernst van het feit kan niet anders worden gereageerd dan met het opleggen van een gevangenisstraf van aanzienlijke duur. Bij de bepaling van de duur van de gevangenisstraf heeft de rechtbank acht geslagen op straffen die in soortgelijke zaken plegen te worden opgelegd. De rechtbank heeft daarbij oog voor vergelding en acht het ook van belang dat de strafoplegging bijdraagt aan de algemene preventie van strafbare feiten en aldus een zekere afschrikkende werking dient te hebben.

Met de deskundigen is de rechtbank van oordeel dat behandeling en bijzondere voorwaarden noodzakelijk zijn. De rechtbank zal een groot deel van de voorgenomen straf voorwaardelijk opleggen, met de voorwaarden die hierna worden genoemd. Dit voorwaardelijk strafdeel dient er tevens toe de verdachte de mogelijkheid te bieden om met hulp en begeleiding van de reclassering het opnieuw begaan van strafbare feiten in de toekomst te voorkomen. De rechtbank is – met de officier van justitie – van oordeel dat er ernstig rekening mee moet worden gehouden dat de verdachte opnieuw een feit zal plegen dat gericht is tegen of gevaar veroorzaakt voor de verdachte zelf en/of anderen. Daarom zal de rechtbank bevelen dat de hierna genoemde bijzondere voorwaarden dadelijk uitvoerbaar zijn.

De rechtbank houdt rekening met de omstandigheid dat de verdachte (enigszins) openheid van zaken heeft gegeven met betrekking tot zijn handelen en daarvoor verantwoordelijkheid heeft genomen.

Alles afwegende is de rechtbank van oordeel dat de eis van de officier van justitie onvoldoende recht doet aan de ernst van het bewezenverklaarde. De rechtbank neemt bij het bepalen van de straf, de LOVS oriëntatiepunten voor straftoemeting als uitganspunt en acht de hierna te noemen straf passend en geboden.

Tenuitvoerlegging van de op te leggen gevangenisstraf zal volledig plaatsvinden binnen de penitentiaire inrichting, tot het moment dat de verdachte in aanmerking komt voor deelname aan een penitentiair programma als bedoeld in artikel 4 van de Penitentiaire beginselenwet.