Karakter voorlopige voorziening
2. De voorzieningenrechter van de rechtbank die bevoegd is of kan worden in de hoofdzaak, ook wel de bodemprocedure genoemd, kan op verzoek een voorlopige voorziening treffen. Daarbij gelden als voorwaarden dat tegelijkertijd tegen hetzelfde besluit een bezwaar- of beroepsprocedure loopt (vereiste van connexiteit) en onverwijlde spoed, gelet op de betrokken belangen, het treffen van een voorlopige voorziening vereist. Het oordeel van de voorzieningenrechter heeft een voorlopig karakter en bindt de rechtbank in de bodemprocedure niet.
2.1.
De voorzieningenrechter kan uitspraak doen zonder partijen te horen op een zitting indien, onder meer, hij kennelijk onbevoegd is. Hoewel verzoeker de rechtbank heeft aangegeven dat hij beschikbaar is om op een zitting in Eindhoven te verschijnen, ziet de rechtbank gelet op zijn voorgaande bevoegdheid aanleiding om een zitting achterwege te laten. De rechtbank gaat daarom over tot het doen van uitspraak.
Beoordeling door de voorzieningenrechter
3. Verzoeker omschrijft zijn verzoek aan de voorzieningenrechter als “avoid paying of interest and high demands” en licht dat verzoek als volgt toe:
“Sorry but I can not wait until the decision as I got a letter from Belastingdienst, see attached. I insist on avoid the payment of any interest.
I kindly ask you to make the necessary steps.”
Bij zijn verzoek voegt verzoeker een dwangbevel van de ontvanger van 10 juli 2024 toe waarin de ontvanger verzoeker beveelt het bedrag van de aanslag IB/PVV 2020 vermeerderd met kosten van vervolging binnen twee dagen te betalen.
3.1.
De voorzieningenrechter begrijpt het verzoek van verzoeker zo dat zijn verzoek ziet op het opheffen van de gevolgen van de vastgestelde aanslag IB/PVV 2020 door het schorsen van de door de ontvanger ingezette invorderingsmaatregelen. Gelet op de onder 1.1 bedoelde beroepsprocedure, is voldaan aan het vereiste van connexiteit. Het verzoek van verzoeker is ontvankelijk.
3.2.
De voorzieningenrechter overweegt verder dat de invordering van belastingen wordt uitgevoerd met toepassing van de Invorderingswet 1990 door de ontvanger. De belastingrechter is als uitgangspunt niet bevoegd te oordelen over een besluit dat is genomen op grond van de Invorderingswet 1990. Voor bepaalde besluiten wordt een uitzondering gemaakt. In die gevallen is de belastingrechter wel bevoegd. De beslissingen van de invorderingsambtenaar over de invordering van belastingaanslagen vallen niet onder een van de uitzonderingen. Ook de beslissingen van de ontvanger tot eventuele betekening van beslag en de tenuitvoerlegging van een dwangbevel zijn niet als zodanig aangemerkt. In deze gevallen kan uitsluitend een vordering bij de civiele rechter worden ingesteld en is de voorzieningenrechter van de belastingkamer onbevoegd. Over een geschil met de ontvanger over de invorderingsrente kan de belastingrechter wel bevoegd zijn - en dus ook de voorzieningenrechter van de belastingkamer - maar dat wordt hij pas op het moment dat een beschikking invorderingsrente is genomen. Op dit moment vreest verzoeker slechts voor de verschuldigdheid van invorderingsrente, maar is van een voor bezwaar vatbare beschikking invorderingsrente nog niet gebleken. Om die reden is de belastingrechter ook niet bevoegd om over die specifieke stellingen te oordelen.
3.3.
Gelet op het voorgaande heeft de voorzieningenrechter zich onbevoegd verklaard.
Beslissing
De voorzieningenrechter verklaart zich onbevoegd.
Deze uitspraak is gedaan door mr. V.A. Burgers, voorzieningenrechter, in aanwezigheid van mr. S.A.C. Deeleman, griffier, op 12 augustus 2024 en openbaar gemaakt door middel van geanonimiseerde publicatie op www.rechtspraak.nl.
griffier
voorzieningenrechter
Een afschrift van deze uitspraak is verzonden aan partijen op: